Artık kitaplarım devrilmiyor.
Tabii Pars devirmek istemedikten sonra…
Bir de döşeğinde ben kitap okurken o da merakla bakıyor.
Kuyrukla olan mücadelemiz bitti gibi görünüyor. 7 aylık bir mücadelenin ardından kuyruğu kurtardık gibi duruyor. Bir daha yara yapmazsa ufukta uzun süre kafalık görünmüyor. Tabii uzun süren sıkıntı yüzünden biraz sendrom var fakat yavaş yavaş çıkmaz denilen tüyler de çıkmaya başladı. Kuyruğunu asla hissetmeyecek keselim demelerine rağmen kuyruğumuz kıpır kıpır. Uykusuz geçen günler, kan revan içinde yaşadığımız kaoslar artık çok geride kaldı. Şimdi özgürce zıplıyor, koşuyor, yaramazlık yapıyor ve saklambaç oynuyoruz.
