Susanna Clarke Kitaplığı

Ben öve öve bitiremeyen taraftayım. Muhtemelen eleştirenlerin haklı sebepleri vardır ancak JS&N’in konusunu okunduktan sonra akılda oluşacak olan '‘Epik Fantastik ama Victorian Devri’'nden çok daha fazlası olduğunu belirtmeliyim. Jane Austen sever misiniz? Eğer cevabınız evetse daha düşünmeden kitabı direkt alın derim :slight_smile: .
Jane Austen esintisi yazarın sadece üslubuna değil konuyu ele alış şekline de yansımış. Karakterlerini, evrenini, derdini yavaş yavaş ancak kararlı bir şekilde okuyucuya açık ediyor. Derdi demişken, bu kitapta önündeki engeli bir ateş topuyla yok eden kıvrık şapkalı, ak sakallı, ‘‘asil’’ büyücülerin olmadığını belirtmeliyim. Bunun sebebi ‘‘kompleks’’ büyü sisteminin kısıtlamalarından ziyade karakterlerin ‘‘Kompleks’’ ahlaki sisteminin kısıtlamasıdır.

Kitap her şeyden önce alternatif 19. yy’ın büyücü topluluğuyla alakalı. Büyü tabiki de kitabın merkezinde ancak yaklaşımı daha çok alternatif bir bilim türü şeklinde. Büyüyü bir bilim türü gibi ele alsa da ‘‘gizemini, tuhaflığını, öngörülemezliğini’’ korumuş. (Büyü sistemlerinde kaybolmuş türdaşlarının büyüyü büyü yapanını bu özellikleri olduğunu görememeleri ne acı!) Kitap da tarihi bir eser havasında zaten. Özellikle dipnotlar hem anlatıyı güçlendirmiş hem de kitabı '‘info-dump’'tan korumuş.

Kitabın merkezinde büyü var ancak yazar dönemini de çok iyi çalışmış. Teorik veya pratik büyücüler dışında uşaklar, köleler, soylular vb. pek çok renkli karakteri okuyoruz. Bu karakterleri ve hassas kalemiyle oluşturduğu dönemi kitabı için bir reklam aracı olarak kullanmaktansa İngiliz sömürgeciliğine ve ardılındaki uygar görünümlü zihniyete diktesiz, eleştirel bir bakış açısı sunuyor.

Jane Austen, Victorian dönemi desem de kitap gayet modern ve rahat okunabilir. Diline alıştıktan sonra gayet akıcı, mizahı yerinde ve okuyucu odaklı bir eser. Lafı uzatmak istemem ama tavsiyem kitabın edinmeden bir örnek metnini okuyup ona göre karar vermeniz. Yok uğraşamam diyorsanız şu cümlenin bu devasa kitabı gayet güzel tanıttığını düşünüyorum:

‘‘Bir büyücü büyüyle birini öldürebilir mi?’’ diye sordu Lord Wellington, Strange’e. Strange kaşlarını çattı. Bu soru hoşuna gitmemiş gibiydi. ‘‘Bir büyücü öldürebilir sanırım’’ diye itiraf etti. ‘‘Ama bir beyefendi asla öldüremez.’’

3 Beğeni