Bitirdikten sonra diziyle ilgili en büyük sıkıntılarım; didaktizmin çok göze batması, yeterince etkileyici olmaması ve çok kısa hissettirmesi.
Didaktizm meselesi A:TLA’da da olan bir şeydi. Ama hiçbir zaman rahatsız edici bir şey değildi, açığa çıkmıyordu çıksa dahi dizinin Doğu felsefesi motiflerine uyuyordu.
TDP’de çok yerde didaktik anlar yapay hissettirdi. Ki yapaylık hissiyatı benim Netflix dizilerinde (bunu genel olarak Netflix animasyonları için söylüyorum) hissettiğim genel bir problem. Öte yandan bu animasyon öbürlerine kıyasla çok daha az yapay hissettirdi genel olarak.
Yeterince etkileyici olmamasına gelirsem, bu mesela serinin intro kısmındaki epic hissiyatı veya böyle bir fantastik janrdan beklediğiniz genel epic’liği serinin kendisinde bulamamamla alakalı. Ancak belli noktalarda (mesela büyü cast edilen sekanslarda) bunu hissedebiliyorsunuz ama serinin büyük bir çoğunluğunda, özellikle final anında böyle güçlü bir an yok.
Mesela bu diziye çok yapılan A:TLA’ın ilk sezonu kıyaslamasında, Aang’in Avatar hâline geçmesine benzer bir sekans bu seride yok.
Bu belki A:TLA’a benzememesi için yapılmış bir seçimdir ama modern animasyon serilerinin büyük bir çoğunluğunda ve bu serinin de introsunda bulunan bir şey olduğu için bu problemin bir sonraki problemle alakalı olduğunu zannediyorum, o da:
Bütün seri* tek bir bölüm gibi hissettiriyor. Yani, en sonuna vardığınızda tatmin olmuyorsunuz, aklınızda devam bölümü gelecek bir bölüm gibi kalıyor.
Bu da sanırım Netflix ve binge-watching formülüyle alakalı bir şey.
Yakın zaman önce, binge-watching formülüne gelen itirazları değişime ayak uyduramayan bir dedebeylik olarak düşünüyordum.
Ama özellikle Final Space ve bu diziyi izlerken bu formülün kullanımı beni oldukça rahatsız etti. Çünkü bu diziler, bu formül üzerine yayınlanacakları bilincinde inşa edilmiş olduklarından her bölümün niteliği açısından eksik hissettiriyorlar.
Yani mesela, normal bir şekilde hazırlanmış bir animasyon seriyi binge-watching yaparken ortada ciddi bir değişiklik olmuyor. Ama bu seriler bu şekilde izlenmek için tasarlandıklarından bölüm bölüm olarak eksik hissettiriyorlar.
Temelde, bir diziyi dizi yapan bütün avantajları kaybediyorlar ama bu formatın bütün dezavantajlarını koruyurlar. Bu da bir çeşit anti-climax hissi, bir tatmin olmamışlık bırakıyor ağızda.
Bunlar dışında fikrin ve senaryonun kötü olduğunu düşünmüyorum. Gayet güzel bir seri gibi görünüyor şu aşamada. Ama cidden, çerez gibi bir şey oluyor. Hani cips yersiniz de tadı güzelir ama sizi tatmin etmez daha fazlasını istersiniz ama çabuk bittiği için sizde olumsuz bir his oluşturur ya, öyle bir şey.
*Seri kelimesini kullanma sebebim diziden bahsederken özel olarak bu sezonu kastetmek.