Witcherlar büyülü bir mutasyon yardımıyla insanüstü hız ve refleks kazandırılmış, profesyonel canavar avcılarıdır. Bu mutasyonlar son derece ölümcül, bu yüzden çocuk yaşta uygulanmaları gerekiyor ve her seferinde 10 çocuktan sadece 1-2 tanesi hayatta kalıyor. Geralt (kitapların baş karakteri) geleneksel mutasyonları diğerlerinden daha başarılı bir şekilde atlatıyor. Bunun üzerine kendisine başkaları üzerinde denenmemiş başka mutasyonlar uygulanıyor. Bu da az kalsın ölmesine neden oluyor ve tüm pigmentlerini kaybediyor. Saçları bu yüzden beyaz. Ama bu sayede diğer Witcherlardan biraz daha yetenekli biri hâline geliyor.
Küçük yaştan itibaren kılıç dövüşü ve canavar ilmi dersleri alıyorlar. Geliştirilmiş refleksleri sayesinde normal bir insandan çok daha hızlı kılıç kullanabiliyor, daha hızlı iyileşiyor, zehirlenmiyor, kedi gözünü andıran gözleri sayesinde karanlıkta görebiliyorlar. Canavarların anatomisini ve alışkanlıklarını bildiklerinden onların izini sürüp onlarla doğal yaşam ortamlarında (bataklıklarda, mağaralarda, yeraltı mezarlarında), yani normal bir insanın giremeyeceği yerlerde savaşabiliyorlar. Ama ölümsüz değiller.
Gerçek büyülerden zayıf olan, İşaretler (Signs) denen küçük büyüler de yapabiliyorlar. Birini görünmez bir güçle ittirme, elinden ateş çıkarma, vücudunu büyülü bir kalkanla sarma vs. Bir de iksirleri var tabii. Kendilerine geçici süreliğine bazı güçler kazandırıyor bunlar: daha hızlı iyileşme, daha da keskin refleksler vb.
Witcherlar asla şövalyeliğe soyunmuyor. Bu işi para için yapıyorlar. Bu yüzden insanlar tarafından pek sevilmiyorlar. Hatta hakir görüldükleri bile oluyor. Sadece başı bir canavarla belada olan bir adam bir Witcher’a yardım için koşar.
Bir keresinde insanlar toplanıp Witcher kalesini basmış ve genç yaşlı demeden herkesi öldürüp bir soykırım gerçekleştirmiş. Laboratuvarlarını da yok etmişler. O nedenle birini Witcher’a dönüştüren mutasyonların formülleri artık kayıp. Geriye sadece birkaç Witcher kalmış. Geralt da onlardan biri.
Bu tarz eserlerde geçen wyvern tarzı isimlerin evrensel dil olan ingilizce ya da yaratıldığı dilde kullanılmasından yanayım. Bunları türkçeye çevirmeye başladığımızda bu sefer her çevirmene bunlar için isim bulma ya da uydurma hakkı sunuluyor.Bu durumda aynı canlıya/varlığa farklı çevirilerde farklı isimlerle karşılaşmamıza neden oluyor ki bu bana göre çok daha kötü bir durum.
O tür vs. leri uygun bulmuyorum. Aynı evrende olsalar belki ama farklı evrenlerin ve farklı hikâye yapılarının kahramanları olduklarından çokta doğru bir karşılaştırma gibi gelmiyor.
Edebi önem ve öncüllük bakımından da karşılaştıramıyorum. Elric, üç yıl askerlik yapan, bir de terhise yakın cepheye gidip sağ sağlim dönmüş büyükbaba gibi. Yayınlandığı dönemdeki yenilikçiliği ve topladığı takdirlerle Geralt ve onun tiplojisindeki karakterlere ilham ve “Bu tip karakterlere de yer var.” güvencesini sağlayarak kapı aralamış.
Ne kadar uğraşırsam uğraşayım, Elric’i bu tür "vs."lere dahil edemiyorum. Evet, fazla kategorici ve katıyım
Oyunları oynadıysanız mutlaka okumalısınız. Oyunları oynamadıysanız, fantastik edebiyata ilgi duyuyorsanız yine ilginizi çekebilir. The Witcher evrenini şöyle özetlemiştim daha önce:
…klasik fantastik edebiyat eserlerinin aksine bu kitaplarda yer alan karakterler “saf iyi” ve “saf kötü” gibi keskin çizgilerle ayrılmaz birbirinden. Her birinin kendi doğruları, yanlışları, geçmişte yaşadıkları acı hatıraları ve kendilerince haklı sebepleri var; tıpkı gerçek hayat gibi… İlk bakışta iyi biri olmasını beklediğiniz birinin içinden bir canavar, korkunç bir görünüme sahip bir canlının içindense altın gibi bir kalp çıkabilir. Örneğin bir başmuhafız kendi koruması altındaki genç bir kızın ırzına geçip sonra da kimseye anlatamasın diye onu öldürebilir, halka iyiliği ve doğruyu öğütlemesini beklediğimiz bir rahip sırf kendi ihtirasları için güruhları yanlış yönlendirebilir, ya da dış görünüşüyle basbayağı bir canavar olan bir varlık çoğu insandan çok daha erdemli bir davranışta bulunabilir.
İşte böylesine yozlaşmış bir düzende tüm insanî duygularından arındırıldığı söylenen, korumaya çalıştığı kişiler tarafından sıklıkla hor görülen, hatta kovulup dışlanan Riviyalı Geralt ’ın, canavarları öldürmesi için yetiştirilmiş bir “mutantın” erdemli bir “insan” gibi davranmaya çalışmasına, mantığın sesine kulak vermesine ve kötünün iyisini seçmesine tanık oluruz her bir macerada. O, para karşılığında canavarları öldüren, profesyonel bir ödül avcısıdır. Ama kendisinin de çok uzun zaman önce öğrendiği gibi tüm canavarlar kıllı, sivri dişli, pullu derili ya da akılsız yaratıklar olmak zorunda değildir; pekâlâ pek çok “medeni” insan da bazen çoğu yaratıktan daha büyük canavarlıklar yapabilmektedir. İşte bu yüzden iki kılıç taşır sırtında: canavarlar için gümüş, insanlar için çelik…
Şurada da ilk kitaptan kısa bir hikâye var. İlginizi çekerse Bay Karamsar’ın da dediği gibi ilk kitabı alıp bir şans verebilirsiniz kendisine:
Pegasus Yayınları’nın İnstagram hesabından yapılan paylaşım. 5. Kitap yakında diyor. Ayrıca Henry Cavill’in canlandıracağı Geralt karakterinin de ilk görselide gelmiş oldu. Sizce nasıl olmuş?
Kitapları henüz ben de okumadım ama bence olmamış henüz. Saçlar falan çok ben peruğum diye bağırıyor. Bu daha kostüm provası olduğu için oturmaması da normal. Umarım diziyi izlerken herkesi orta çağda değil de kostüm balosunda gibi görmeyiz. Birkaç ufak detay sonunda ben başarılı olacağını düşünüyorum.
Bir de adam süt dökmüş kedi gibi değil de biraz daha sert baksa daha iyi olur gibi geldi bana.
En azından almayarak tepki gösterebiliriz. Ne zamandır TMÇ’yi bekliyordum almadım mesela iki sebebi var. 1.5 yıl boyunca şu gün şu gün diye tarih verip oyalamaları, ikincisi fiyat.
