Bir yayınevini ile neden sevme veya sevmeme gibi duygusal bir bağ kurayım gerçekten bilmiyorum bana pek mantıklı gelmiyor. Olayları duygusal bakan biri değilim belki ondan olabilir.
Açıkcası ben ithakiyi değil bilimkurgu ve fantastik edebiyatı seviyorum, ithakiyi sadece bir aracı kurum olarak görüyorum. Kendi adıma İthakiyi eleştirmemin sebebi ithakiyi sevdiğimden dolayı değil bilimkurgu ve fantastiği sevdiğim için diyebilirim.
Her fikir belirtmede cevap olarak “e ithaki batarsa okuyacak kitap bulamazsınız” denilecekse konuşmanın da pek bir anlamı kalmıyor açıkcası. Şirketin sahibi veya ortakları değiliz müşterisiyiz.
Olayların bu kadar duygusallaştırılmasını çok sağlıklı bulmuyorum.
İthaki’nin diğer yayınevlerinden daha çok eleştirilmesini oldukça normal buluyorum, başka yayınevleri onlar kadar beklenti yaratmıyor.
Bu biraz da kendi tercihleriyle alakalı bir durum, daha önce de paylaşmıştım Hiçi Destanı ile ilgili durumu isteyenler o mesajımı inceleyebilir;
Yayınevinde çalışan editörlerin sözlerinin bir ağırlığı olması gerektiğini düşünüyorum. Eğer kesinleşmemişse hiç bilgi verilmemesini tercih ederim aksi halde doğru olmayan bilgiyle doğru olanı ayırt edemiyoruz.
Bu durumun en çok yaşandığı yayınevinin İthaki olması ve en çok onların eleştirilmesinin de tesadüf olmayabileceğini, eleştirilerin altında yatan sebeplerden birisinin bu olabileceğini düşünüyorum. Beklenti içerisine sokulan insanların hayal kırıklığına uğradıklarında tepki göstermeleri oldukça normal.