Geçmişi küflü bir kitap gibi düşünebilirsin. Başlangıca yaklaştıkça sayfalar daha yırtık pırtık bir hâl alırlar. Kelimenin tam anlamıyla ellerinde ufalanırlar ve geriye bir avuç sözcükten başka bir şey kalmaz - üstelik bunların çoğu anlamadığın bir dildedir. ( Mappo - S.424)
Geçit verdiğin her kötülük zamanla sıradanlaşır. Asıl sorun o kötülüklere alışmanın onları söküp atmaktan daha kolay olmasıdır. (Kemancı - S.424)
Çocuklar ölüyor.
Bak bu dediğin insanoğlunun kısa bir özeti. Kimin tarih kitaplarına ve parşömenlerine ihtiyacı var ki? Çocuklar ölüyor. Dünyanın adaletsizliği o iki sözcükte saklı. (S. 452)
Ölenleri isimlendirmeyin zira onlar bizim durduğumuz yerde durdular ve hayatlarımızın her ânında orada durmayı sürdürecekler Bırakın ölümüm şan getirmesin. Bırakın unutulup gideyim. Bırakın canlıları suçlayan ölülerin arasında yer almayayım. (S.513)
“Bana peşinden kovalanmayan bir fani göster, ben de sana bir ceset göstereyim. Her avcı avlanır; kendini bilen her zihnin peşinde birileri vardır. Güderiz ve güdülürüz. Bilinmeyenler cahili izler, hakikat kendi cehaletinin farkına varacak kadar akıllı her bilgeye hücum eder. Bilinemez hakikatlerin doğası budur.” (Heboric - S.538)
Genç kız varoluşun ta en başından beri bütün insan gayretinin yörüngesinde turladığı köklü bir hakikati kavramaya yaklaşmış gibi hissetmekteydi. Dünyayı dermansızca ve endişeyle tırmalamaktan başka bir şey yapmıyoruz. Uygarlığın, katiyetleriyle ve jestleriyle halkların uçsuz bucaksız dramı hiçbir anlama gelmiyor, hiçbir şeye etki etmiyor Hayat her zamanki gibi akıp gidiyor. Felisin bu aydınlanma - İnsanlığın altında yatan anlamı keşfetme- armağanının yıkıcı bir boşunalık hissinden başka bir şey sunup sunmadığını merak etti. Ancak cahiller bir gaye bulup ona sımsıkı tutunurlar çünkü o gaye dahilinde önemlilik illüzyonu yatar. İman, bir kral, bir kraliçe, bir imparator veya öç… hepsi de ahmakların kalesidir. (Felisin - S.540)
Görebildiğin bir tuzağa düşmek göremediğin bir tanesine düşmekten iyidir. (Kalam - S.571)
Ne yaparsak yapalım sonunda gülümseyen Hood olur. (S. 583- Hood: Ölüm Tanrısı)
Ölühane Kapıları - Steven Erikson