“Bir kitapta şöyle bir şey okumuştum. ‘Anlamsız yaşam’. O anda anlamıştım bunun ne demek olduğunu. Böyle bir yaşamı biliyorum çünkü… düşünceler vardır, ama birbirlerine bağlı değildirler, çobansız koyunlar gibi dolaşır dururlar kafalarda, onları bir araya toplayacak kimse yoktur. Anlamsız yaşam dediği bu olsa gerek. Arkama bakmadan kaçardım öyle bir yaşamdan. Bir şeyleri anlamaya başladığında nasıl acı çekiyor insan.”
Ana | Maksim Gorki
“Bütün yollar aynı noktada son bulur, sevgili Gladys.”
“Nedir o?”
“Düş kırıklığı.”
Dorian Gray’in Portresi - Oscar Wilde
“Hükümet ile din birleştirilmiş, yasaları çiğnemek günah haline gelmişti. Hükümetin aldığı kararları sorgulayan herkese kâfir gözüyle bakılıyordu. Aşırı ahlakçı zihniyet, asileri hem bu dünyada cezalandırıyor hem de cehennemde yanacaklarını söylüyordu.
Oysa bu hükümet kararlarını alanlar da insandı.”
Dune Çocukları - Frank Herbert
“İnsanlar bazen değiştiremeyeceğin şeyler yapar,” dedim. “Elinden sadece katlanmak ve hayatına devam etmek gelir.”
Martha Wells, Yapay Koşullanma
Bazı zamanlar kendini bitki gibi hissediyor ve içine işleyecek, onu canlandıracak bir şeyin -acının bile- özlemini çekiyordu.
John Williams - Stoner (Sayfa 148)
O dönemi yaşayan pek çok insan gibi ancak bir hissizlik gözüyle bakabileceği şeyin pençesine düşmüştü, ama aslında bunun dayanması zor ve kabullenilemeyen çok derin ve yoğun duyguların birleşmesinden oluşan bir his olduğunu biliyordu. Herkesin yaşadığı bir trajedinin gücüydü hissettiği, korku ve acı her yere öyle nüfuz etmişti ki özel trajediler ve kişisel talihsizlikler bambaşka bir varoluş haline taşınmış, ancak etrafını kuşatan uçsuz bucaksız bir çölün kimsesiz bir mezarın hüznünü çoğaltması gibi, içinde yer aldıkları enginliğin kendisiyle güçlenmişlerdi.
John Williams - Stoner (Sayfa 200)
‘’(…) akıl sağlığı yerinde olmayan Tepedeki Ev, tepelerin karşısında tek başına yükseliyor ve karanlığı içinde tutuyordu. Seksen senedir böyleydi bu, bir seksen sene daha durabilirdi. Duvarları dimdik yükseliyordu, tuğlaları düzgünce yan yana dizilmişti, döşemeleri sağlamdı ve kapıları güzelce kapatılmıştı. Sesizlik, Tepedeki Ev’in tahtalarıyla taşlarının üstünde muntazaman uzanıyordu ve orada gezinen her ne ise, tek başınaydı.‘’
Shirley Jackson, Tepedeki Ev(Giriş paragrafı)
“Dünya’da bütün dinlerin böyle mensupları vardır. Mantık ve bilimi temsil ettiğimizin bilincindeler ve inançlarına ne kadar bağlı olsalar da, tanrılarını tahtlarından edeceğimizden korkuyorlar. Bu amaca yönelik kasti bir eylemde bulunacağımızdan değil de, daha dolaylı yoldan. Bilim, dinin doktrinlerini çürüterek olduğu gibi, dini tümden yok sayarak da ortadan kaldırabilir. Bildiğim kadarıyla kimse Zeus’un ya da Thor’un varlığını çürütmedi, fakat günümüzde ikisinin de pek müridi kalmadı. Wainwright’lar, inançlarının kökenini bilmemizden korkuyor. Ne kadar zamandır insanlığı izlemekte olduğumuzu merak ediyorlar. Muhammet’in hicretine tanıklık ettik mi? Veya Musa’nın İbranilere on emri sunmasına? İnandıkları hikayelerin asılsız tüm yönlerine vakıf mıyız?”
“Vakıf mısınız?” diye fısıldadı Stormgren, bir parça kendi kendine.
“Istıraplarının sebebi tam da bu korku, Rikki; açıkça itiraf etmeseler de öyle. İnan bana, insanların inançlarını yok etmekten keyif almıyoruz, fakat Dünya’daki dinlerin hepsi de doğru olamaz. Onlar da bunun farkında. Er ya da geç insanlık gerçeklerle yüzleşmek zorunda kalacak; ama henüz değil. (…)”
Çocukluğun Sonu - Arthur C. Clarke
Çok önemli bir ayrım yapmış reyiz, hiç bu şekilde düşünmemiştim, aydınlandım 
Bence de. Gerçi Zeus’a kimsenin inanmayışını ne kadar bilime bağlarız bilmiyorum ama (hakkaten neden kimse Zeus’a inanmıyor?), genel olarak benim de üzerinde daha önceden düşündüğüm önermeler var. Zaten okur okumaz ekran görüntüsü almıştım.
Tam ChatGPT’lik soru. Yanıtı beni tatmin etti; Hıristiyanlığın Roma İmparatorluğu’nda devlet dini haline gelip Yunan/Roma politeizmini bastırması sezime destek çıktı. 
Bir de tersten tüyosuz sordum:
ChatGPT’yi yavaştan isim gereği de kullanmaya başladım. Geçenlerde emin olmadığım bir konuda danıştım, gayet düzgün açıkladı, içimi rahatlattı.
Geç bile kaldığımı hissediyorum. Yazılımcılar standart olarak kullanmaya başlayalı bayağı zaman oldu sanırım, patronlarına ücretli versiyonunu satın aldırtıp boilerplate kod yazdırttıklarını sıkça okuyorum. Sizde durum nedir?
Hocam şahsen benim için işte güçte beklediğim kadar faydalı olmadı gibi. Bir problemle karşılaştığımda net bir fikrim yoksa bir soruyorum, biraz ilgili keywordler veriyor araştırmaya başlayacak bir yer sağlıyor (şöyle leziz bir tartışmada da bulunmuştuk kendisiyle) ama ötesinde bir kullanımım olmadı henüz. Boilerplate yazmakta çok iyi ama ben nadiren boilerplate yazıyorum, problem çözücüsü olarak da alet pek başarılı değil gibi. Şimdiye kadar ne denediysem o kadar sıkıntılı yazdı ki sıfırdan yazınca daha az uğraştım.
Ama dökümantasyon için iyi, özellikle kısa fonksiyonları çok güzel anlatıyor. Leş koduma docstring yazarken kullanıyorum oradan vakit kazandırıyor bayağı.
Pek bilimsel bir sebebi yokmuş gibi, sonrakiler geldi, öncekini bastırdı diyor özetle.
ChatGPT konusunda ben pek ilgi duymadığım için özel olarak araştırmadım ama LinkedIn benzeri platformlarda çokça karşıma çıkıyor (en çok da ChatGPT işimizi elimizden alacak mı geyiği). Bolca da prompt kursu görmeye başladım ama ben ve çevremde henüz etkin kullanan bir örneğine denk gelmedim.
Muhtemelen ilk başlarda insanlar hevesle dalıp, sonrasında Nefarrias hocamın da dediği gibi kodu düzeltmeye daha fazla zaman ayrıldığı fark edilince o heves yavaştan sönmüştür diye düşünüyorum.
Bazı alanlarda diğerlerinden daha iyi gibi hocam, misal unity için script yazarken kodun yarısı zaten object oriented boilerplate, o tarz işlerde muazzam miktarlarda zaman kazandırıyor gibi.
Bir de sql yazdırıyorum ben guilty pleasure olarak. 
Karmaşık bir şey yazmıyorsan baya iyi gibi o konuda da.