Bendeki önemli sebeplerden biri, ve birçoğumuzda olduğunu düşündüğüm, anlık her şeyi çok hızlı tüketmem. telefonu elimden düşüremiyorum, facebook’tan çıkamıyorum. aşağı iniyorum, içerikleri okumuyorum bile, sadece bakarak tüketiyorum, sıkılıyorum çünkü, sonunu getiremiyorum. zaten evrim ağacı gibi bazı sitelerde okuma süresi dakika cinsinden yazıyor, bu da insanın tahammülsüzlüğüyle baş etmek için bence. Önceden kendimle baş başa kalırken şimdi bunu tuvalette bile yapamıyorum, sıkılıyorum, orada bile telefon. Ne mutlu size ki kendinize akışa bıraktığınızda kitaplar tarafından çekiliyorsunuz.
4 Beğeni
Çok haklısınız. Beyne çok fazla uyaran yollanıyor. Yapman gereken bu uyaranlara dürtüsel bir şekilde atlamamak. Sesten uzak durmakla baslayabilirsin. Algıda secicilik denen birsey var. Seçici olarak sessizliğe ve yalnızlığa yönelirsen çekim yasası seni ihtiyacın olan yani yüreğinin olmak istediği yere, kitaplara, çeker.
Hız aslında bir yanılsama. Hersey çok yavas işliyor esasında. İşini düzgün yap. Tepkilere aldırma. Önüne bak. Odaklanmak için fedakar olmalısın.
Bunlar hemen olacak seyler değil ama anlaman gereken kısaca şu; akışa kendini bıraktığında yapman gereken herneyse onu yaparsın ve bu bin anda olup biter. Koli koli kitaplar bir bakmışsın okunmuş, ellerinden akıp gitmiş. Tek bir an.
Buradaki bunca veriyi biz mi oluşturuyoruz sanıyorsun. Hepsi akışın karmasasının oluşturduğu bir yığından ibaret.
3 Beğeni
Evet, ben de sıkılıyorum. Kitap okuyorum sıkılıyorum. Belki de okuduğum kitabı beğenmiyorum. 
Tabi o anki ihtiyacınıza uygun kitap türünü seçemiyor da olabilirsiniz. Değişik zamanlarda değişik tür kitap ihtiyacı duyabiliyor insan.
Evet, olabilir. Bu kitabı bitirdikten sonra bilim kurgu okumayacağım…
1 Beğeni
Aralık ayı girdiğinden beri ben de böyleyim. Elim hiç bir şeye gitmiyor, tüm gün yatmak,dinlenmek istiyorum. Canımı çok sıkıyor bu durum.
3 Beğeni
Ever, ben de öyleyim. Hiç bir şey yapmak istemiyorum.
1 Beğeni
Bu ara çok sık aynı şeyler yazılıyor arkadaşlar. Bu sanıyorum yaşadığımız ekonomik durum, virüs kaynaklı kapanma, sosyal hayatın durma noktasına gelmesi ile karışık bir şey. Ama çözümü ne bilmiyorum. Bu iş böyle giderde herkes psikiyatrislere koşacak gibi sonunda.
Sadece bir iki tavsiyem var kendimi böyle ayakta tutuyorum:
1- Düzenli ve planlı spor yapıyorum haftada 3 kez mutlaka.
2- Her gün bir kere iyi bir yemek pişiriyorum.
3- Hiç adetim olmamasına rağmen eşimle birlikte en az iki bölüm dizi izliyorum.
(Kitaba dair isteğim hiç bitmediğinden onu yazmıyorum her gün düzenli okuyorum)
8 Beğeni
Kişisel sorunum olmayan meseleler yüzünden utanç duymaktan ve huzurumun kaçmasından bıktım. (Çok kısası bu aşağıda yazanlar bunun genişletilmiş halidir.)
Yaklaşık bir ay sosyal medyasız yaşadım ve hakikaten çok iyi hissettim ama öyle saçma skandallar oluyor ki ister istemez merak edip bakma ihtiyacı duydum, bakmaz olaydım. Tacize uğradığını söyleyen kadınlara yapılan “uyduruyor, ilgi dileniyor, o adam çok naif biri umarım bunları okumaz çok kırılır(!), kanıt göster kanıt” baskılarını görünce dehşete düştüm. Olayın iğrençliği kadar yapılan yorumlar da kan dondurucu.
Bir insanın ruh sağlığını kaybetmeden böyle bir toplumda yaşaması imkansız. Bu olayın şokunu atlatamadan 10 yaşında bir erkek çocuğun velayetinin, tecavüzcü babasına verilmesi sonucu haykırışlarına denk geldim. Hani 5 sene önce bırakmamış olsaydım sigarayı, aç bir paket sigara iç öyle bir haykırış. Artık isyan etmek, tepki göstermek ve başkasının acısını hissedip ona yapılan zulümler yüzünden utanç duymaktan yoruldum. Okumuşu, okumamışı, cahili, alimi, şehirlisi, köylüsü artık bu kendini bilmez insanlık yoksunları toplumun her yerindeler.
Bir de düzenli olarak cam çerçeve kırarak kavga eden, evliliklerinin ilk günlerinden beri rutin aralıklarla polis çağırmak zorunda kaldığımız komşu kavgası var ki evlere şenlik. Neredeyse bütün komşular sırayla polis çağırıp birbirlerini öldürmelerine engel olduk geçtiğimiz 1 yıl içinde. Kadınla da adamla da konuşuldu ve akla gelen yüzlerce öneri sunuldu. En son kavgalarını biz duymamışız kadın evden kaçıp 2 ekip otosuyla gelmiş ve ailesinin evine gitmiş mesela ama bugün geri dönmüş. Saatlerdir kavga ediyorlar. Eskiden adamın ailesi o evde yaşardı ve babası da annesini döverdi. Bir kez kapıya dayanıp gel önce bizi döv sonra karını döversin dedi apartmanın babaları ve adam utancından şehir değiştirmek zorunda kaldı. Resmen 2 nesildir huzursuzluklarını yaşatıyorlar ama bunlarla baş edemedik bir türlü.
Gerçekten bıktım ve bütün bunların ne sebebi ne de çözümü bende değil. Ne acı bu kadar kötünün arasında yaşamak zorunda kalmak.
7 Beğeni
Elimde olsa parçalarına ayıracağım “yakınlarım” var.
Keşke Akame’nin Murasame’sine sahip olabilseydim de…
Quizden çakmışım ve anneme söyleyemiyorum.
1 Beğeni
Quizin varlığından haberdar değilse söylemeyip vizeye, finale kassan
Var ve her gün soruyor.Allahtan ilk quiz diye hazırlığın 2.5 etkiliymiş ortalamaya ve vizeyi 24 üne ertelemeye çalışıyorlar 17 sinden hocaya ve 2. quizi iptal edip proje yaptıracaklarmış.Ama benim seviye Avare ve essere de kaldı yani.
avare ve essere nedir? Hazırlıkta mısın? Quizler o açıdan iyi oluyor, hem çok etkilemiyor hem eksiğini görmüş oluyorsun. O yüzden durmak yok, çalışmaya devam, toparlarsın 
İÜ-İtalyan Dili Ve Edebiyatı hazırlıktayım.Avare-to be,Essere-to have kısaca.
Keep calm… hmm…
Deniyorum, duygularımı kontrol etmeye çalışmak dışında yapabileceğim bir şey yok ama psikolojim ne kadar dayanır bilemem, meseleyi siz biliyorsunuz…
Kolay gelsin, merak etme, çileli oluyor ama sonuçta hepsi geçiyor. Altı üstü sınav, not, senden önemli değil.
Hazırlık okuma hakkım 2 yıl ve 2. hakkımı da kullanmak istemiyorum şahsen.Sağol bu arada.
Bahçemizde kedilere bakıyoruz. Arada bir dışarı çıkıp gezinip geri geliyorlar. Sabah onlardan bir tanesine araba çarpmış. Sokak arasında e5 gibi hızlı geçip gidiyor arabalar. Tabii ki çarptıktan sonra basıp gitmiş. İnsanın içinde biraz vicdan olur ya. Hiçbir şey olmamış gibi basıp gidemezsin. Hayvan hakları yasası olmadığı müddetçe böyle vicdansız mahlukatların sonu asla gelmeyecek. Çok üzgünüm rıhtım.
13 Beğeni