Hem de HİÇ yok. Dediğimiz gibi zaten ekonomi sektörü de bizi de bayağı bir vurdu ama onun biraz öncesinde de aynı tas aynı hamamdı. Hani bende az biraz Japonca var geliştiriyorum, arada İngilizce alıp okuyorum. Yetişmiyor. Niye ben ülkemde basılsa daha ucuza alabileceğim şeyleri ithal etmekle uğraşıyorum ki? Ki bunu yaparken yerli manga arşivlerimden kısıyorum, başka bir şeyden değil yani.
Dediğiniz mangalar türlerinde güzel mangalar. Hem uzunlarıyla sektörde yeni okuyucuları da çekebilecek düzeydeler. Uzumaki yazarının en sevdiğim mangası, sonunu sevmesem de. Biraz daha uzun soluklu serileri sıkıntılı buluyorum. Yeni okuyucuların onları zaman içinde bırakacağından eminim ve ben de okumuyorum. Ve hakkınız var ne diyeyim ki. Ben de zar zor destekliyorum sevdiğim sektörü. Son zamanlarda kırk yılın başı Japoncalarını alarak
Manga okumalarını sadece internetten yapıyorum artık. En ucuzu 20 lira ya. Fiyatlar bir düşsün Death Note’u ve Berserk’i muhakkak alacağım ama onun dışında farklı bir iş çıkmazsa yazdılarımdan gayri almayı düşünmüyorum.
Japonca bir ara heveslenmiştim ama alfabesi aşırı karmaşık. Üniversitede iki yıl önce Rusça’ya merak sardım ikinci dil olarak onu öğreneceğim umarım. Tabii şu aralar bölüm derslerinden bırak dili mili kitap okumaya zor zaman ayırıyorum. Dizi anime desen hak getire.
My Hero Academia 4.sezon ne zaman başlayacak onu bilmiyorum bak aklıma geldi.
Maalesef ben de. Ama o kadar çok korsan cilt okudum ki. Artık sevdiğim mangakaları yasal olarak en azından yerli basılanlar bile olsa destekleyip sektörün ülkedeki durumuna destek olmak istiyorum.
Death Note’un çevirisini de beğenmiştim ben, onu denk gelirseniz arşivleyin. Biraz düzenlemesinde sıkıntı vardı ama düzeltmişlerdir diye umuyorum. ^^’ Berserk’in işi ise yaş. Devam eder umarım. Favorilerimden biri yayınlanıyor olması beni mutlu ediyordu.
Japoncam kendi okumalarımı zaman alsa da yapacak düzeye geldi benim. Aslında o kadar karışık da değil ama Avrupa dillerinden ayrı bir emek isteyen bir dil kesinlikle. Haha anime filan bende de yok. ^^’ Uzun zaman oldu bırakalı, mangalarını okuduğum için zaten gerek görmüyorum izlemeye. Dizi izlemeyi de sevmiyorum öyle bir.
Ben Berserk’e yeni başlayacağım. Birkaç yıl önce başlamıştım ilk bölümden ama beş bölüm falan sonra sarmadığı için bırakmıştım, Guts oradan oraya gidip canavar kesiyordu anca. Geçen hafta şu Berserk’e şans vereyim dedim, manganın ilk bölümleri ortada yok 55’ten falan başlıyor mangatrde.
İngilizce mutlaka vardır ama benim ingilizcem fazla iyi değil henüz. O yüzden şimdiye kadar çıkan mangalarını okuyup oradan devam edecektim. Gel gör ki manga fiyatları
Berserk öyledir. Ayrıca felaket yavaştır aynı zamanda. Ama o ayrıntılı dünyayı (birçok gizemi olsa da) ve çizimleri her zaman göremezsin, bence bir şansı daha kesinlikle hak ediyor. Allah Allah ciddi mi? Sanki ben onu oradan okudum eksik değildi?
Acı gerçekler. Okuyucumuz daha fazlasını hak ediyor. O hayranların seçtiği serilerden de fazlasını… Ben bir Utsubora çevirmek isterdim de işte ah ah.
Buldum! Doğru hatırlıyormuşsun eksik değilmiş numaralandırma 0.1’den başlamış ve 6.17 gibi birşeyler var herhalde bölümler birleşik anlamamışım geçen hafta girdiğimde
Cilt cilt eklemişlerdir ilk kısımları o zaman muhtemel. Sıkıntını çözdüğüne sevindim umarım sen de keyifle okursun, arada öfke nöbetleri geçirebilirsin hazırlıklı ol.
Bir süredir buraya yazmıyordum. Özetle ilk olarak işyeri, mobing ve millet iş yerinde okey oynarken kitap okuyamama gibi bir konuyla giriş yapmıştım ama sonrasında çok daha yıkılan hayatlar geldiği için, be biliyim, yazmak istemedim. Sadece buraya değil, hikaye de öykü de yazmak istemedim. Hatta bu ara uğradığım haksızlıklardan ve acaba yarın başıma ne çorap örülecek kaygısından kitap dahi okuyamadım. Bu süreçte bana tek iyi gelen şey şu soru yarışması oldu. Blogların, çözümlü soru bankalarının arasına gömülüp her boşlukta soru yazıp durdum. Öyle ki bazen yazarken ne yazdığımın bile farkında değildim. Bazen sabaha karşı 4 te bile…
Okuduğum şeylerin hayatımı kolaylaştıracağını, sıkıntılı anlarda hayal gücüne sarılabileceğimi düşündüm… Ama bugün geldiğim noktada görüyorum ki bu olmuyor. Tam tersine daha zor bir hayatım oldu gibi. Mesela tarih okuyorum… Karşımda çekirdek çitleyen, çorabı kaçık amcaya “iki tane Lozan var… Adalar birincide gitti. İsimleri karışmasın diye o Lozan bizde Uşi diye bilinir. Adaları o anlaşmada daha birinci dünya savaşından önce kaybettik, karıştırmayın” diyorum. O da bana inatla İnönü adaları verdi diyor. Mesela mesleğim gereği ekonomi okuyorum. Bankacıyım… Dış borcun yaklaşık 300 milyar dolar olduğunu söylüyorum, amcam dış borcumuz yok ki diyor. S-400 leri, doğalgazı filan zaten bizim arka bahçede yetiştiriyoruz… İşten çıkıp eve gidiyorum park yerinde bütün arabların sileceğini kaldırıyorum. Acaba iki çizginin arasına park kuralı değişti, çizgilerden birini arabanın ortasına denk getirerek park edeceğiz de ben mi bilmiyorum? 2 kişilik yere 1 araba bırakmak yakalayamadığım bir moda mı?
Zaten başak burcundan kaynaklı bir uyuz yanım vardı. İyice takıntılı, sinirli bir adam oldum. Çoğu insan ile konuşmak bana duvarla konuşmak hissi veriyor. Eskiden beklerdim, şimdi öyle bir ruh halindeyim ki karşıdakinin sözünü bitirmesini bile bekleyemiyorum. İçimden lafı nasıl bitirecek diye tahmin ediyorum ve nedense hep böyle bitiyor hiç yanılmıyorum… Sanki dünya üzerine dağılmış az sayıda bir türün üyesi gibi hissediyorum…
Dostum sakin ol. Bunlar dert edilecek durumlar değil
Bende iş yerinde senin yaşadıklarını yaşıyorum neredeyse. Ama işten sonra geçirdiğin zamana dikkat et. Eşim gece uykumda bile iş konuştuğumdan bahsederdi. Bende o günden sonra ne zaman aklıma iş ile ilgili bir sıkıntı gelse, kafamda konuyu dağıtıyorum hemen. Foruma giriyorum yada youtubeda komik birşeyler izleyip kafamı dağıtıyorum. İşi işte bırak, bide çok idealist olma. Bizim nesil bu konuda çok ortada kalıyor. Muhtemelen çocuklarımız artik oturmuş bir kültür ve refah seviyende çalışabilecekler. Teknolojiyi bugün öğrenen insan her okuduğuna inanır. O yüzden mücadele etme boşver.
Pegasus yayınlarının bastığı 1-2 kitap dışında pek kitaplarını takip etmiyor, almıyor, okumuyor olduğuma her gün biraz daha memnuniyet duyuyorum. Bir kitap bana az pahalı gelince kendimi ya Pegasus bassaydı bu kitabı diye teskin ediyorum.
İşte bütün o saatlerce kendimle yaptığım konuşmayı anında kesen bir cümle. Eğer bunu kendime söyleyecek kadar konuştuysam acınası bir haldeyim demektir. Saatlerce içten içe konuşarak gırtlak patlamışımdır ve sonuç “ondan sonra on bir” demek kadar komiktir. Çözüm yoktur. Sonuç yoktur. Söylenecek her şey söylenmiş ve artık edilecek tek kelime kalmamıştır. Söyleyecek bir şey bulamayan benliğim ise bir şey söylemek ihtiyacıyla bu cümleyi kurmuştur. Her şey konuşmaya başlamadan önceki halindedir. Değişen tek şey vardır. Zaman…
Bu biraz hassas bir konu, gelebilecek yorumlar sizi daha fazla üzebilir, yani gelecek yorumların da yine sizi anlamadıklarını düşünebilirsiniz. Sonuçta ateş düştüğü yeri yakıyor, dertlinin halinden dertsiz anlamaz. Geçmiş olsun bu arada.
Su 1000K mevzusundan sonra profili bir hayli didikledim. Okuduklarinizi inceledim… birde oradaki profil resme bakarak yas olarak benden buyuk oldugunuzu cikariyorum…bu verilerle de pegasus yayinlari haric lafi sizin icin cok agir duruyor. Can yayinlari, yapi kredi ve isbankasi yayinlari hala oldukca iyi seviyedeler diye dusunuyorum. Bu durumda sanirim siz belli bir yayin evi degilde belli bir cevirmenin tarzini begeniyor olabilirsiniz.
Tam ne demek istediğinizi anlamadım… "Ağır duranın " ne olduğunu da anlamadım. Ben Pegasus yayınlarının kitap fiyatlarının yüksek olduğunu ifade etmek istedim o mesajda…
Kitaplığa baktım;
Witcher çıkan kitaplar
Tüfek Mikrop Çelik
Millennium Serisi
dışında Pegasustan gözüme çarpan aldığım kitap yok. Muhtemelen önümüzdeki ay Tarih Ansiklüpedisi kitabını da alacağım
Dünya Klasikleri’nin çoğunu okumadan büyüdüm. Neden? Çünkü biz çocukken gençler için kısaltılmış metinlerle orijinal metinler yan yana duruyordu kütüphanede. Ben de büyüyünce okurum onları derken şimdi yüzlerce kitap okunmadan kaldı öyle. Bir gecede cahil kaldım.
Bunu herhalde bir çoğumuz yaptık, ya da ailemiz o kitapları aldı. Ben de olsam çocuğa örneğin iş kültürden çıkan çocuk klasikleri serisini alırım. Hem okuma alışkanlığı edinir hem kolay ve anlaşılır okuma yapar hem de bazı yetişkin içeriklerden uzak kalır.
Bir de şu açıdan bak. En azından çocukken kitaplara erişimin varmış. Üniversite de dahil hayatın boyunca çevrende kitap okuyan kimsenin olmadığını düşün.
@alper Yani işte ben o kısa kitapları niye okuyayım ki orijinalleri varken diye erteledim hep. Hatırladığım klasiklerden; Siyah İnci, Oliver Twist, Pal Sokağı Çocukları vb. var 3-5 daha aklıma gelmedi maalesef. Mesela Dostoyevski ve Tolstoy’u herkes okurken görürdüm kalın kalın, kütüphaneci ablaya sorardım okuyabilir miyim diye, “daha sen ufaksın” derdi bana. Neyse, zararın neresinden dönersek kardır.
@galeme Hayatımın bir dönemi öyle geçti maalesef, karadelik gibi hafızamda.
Hani bende az biraz Japonca var geliştiriyorum, arada İngilizce alıp okuyorum. Yetişmiyor. Niye ben ülkemde basılsa daha ucuza alabileceğim şeyleri ithal etmekle uğraşıyorum ki? 
Ki bunu yaparken yerli manga arşivlerimden kısıyorum, başka bir şeyden değil yani.
Özür…