Dök İçini Rahatla

Bir ara Forum buluşması filan mı yapsak ya İStanbul-Ankara - İzmir. Ne biliyim bir hafta sonu, herkesin boş gününde atıyorum 29 Ekim - !5 temmuz vs.

5 Beğeni

Direksiyon dersi alıyorum ve hocaya ciddi ayar olmaya başladım.
6,7 saat sonunda bende gelişim var kendi de söylüyor ama hata yaptığımda, neden öyle yaptığımı ya da kafamın karıştığını söylememe rağmen inadına yaptığımı düşünüyor, trip atıyor.
Heves meves kalmadı

6 Beğeni

Bilirim böyle tipleri… Üstelik o kadar çoklar ki.

Sizin hiçbir hatanız yok ve bu durum tamamen karşınızdakinin yeterli profesyonellikte olmamasından kaynaklanıyor. Kendinizi açıklama yapmak zorunda ya da mahçup hissetmeyin. Bu süreç tamamen bu şekilde işliyor. Gitgide daha az hatayı daha az yaparak öğreniyorsunuz. Bu hemen hemen herkeste bu şekilde. Sadece hata oranı azalıp çoğalıyor ve hatalar değişiyor.

Üzerine düşüp yeterince pratik yapma imkanı bulması durumunda, herkes gereken seviyede kullanabilir hale geliyor. Gereken pratik miktarı kişiden kişiye değişiyor sadece.

Moralinizi bozmayın. İnsanlar değişmiyor malesef. Siz sadece hatalarınızı azaltmaya ve kendinizi tamamen vermeye odaklanın. Yaptığınız hatalara ne üzülün ne moral bozun. Yapabilirseniz sebebini öğrenip daha çok pratikle gidermeye çalışın.

Kolay gelsin.

1 Beğeni

Teşekkür ederim yorumunuz için

1 Beğeni

İzmir olursa ve çok büyük bir engel olmazsa ben gelirim. Uzun zamandır iki insan göreyim karikatürü içerisinde yaşıyorum. (Bilirsiniz, paylaşmak yasak olduğundan açın açın halime gülün) Çok darlandım. Bunu söyleyip kendi saçma küçük derdime geçiyorum…

Hep okuduklarım dışında bir kitap okumak istiyorum ama kitap okumak da istemiyorum fakat kitap okuyasım da var. Yine de yeni kitap alamam ki eldekilerden de seçemiyorum. Birisinin(benim) bütün kitaplığı indirip yeniden adam akıllı dizmesi lazım. Ayrıca evde yaz-kış dönüşümü olmalı ve herkesin bildiği, erkeklerin korkulu kadınların lanetli rüyası derin temizlik mevzusu var ki kafamda yapılacaklarla oturup “N’apsak ki?” deyip hiçbir şey yapmıyoruz. Kardeşimin askerliği Ankara’ya çıktı. Üzülsem mi, sevinsem mi bilemedim. Çakıl üç gündür kusuyor. Elli tane test yaptırdık sonuç yok. Pars da kuyruğunu bir daha yaraladı. Acayip moralim bozuldu ve üzüldüm. Bir haftadır migren, tansiyon, burun kanaması ve uykusuzluk kombinimle güze damgamı vurmayı planlıyorum. Annem İstanbul’a gidecek ve evde dört kediyle ne yapacağım bilmiyorum. Üstüne de yılbaşına misafir geliyor. Misafir sevmiyorum ama geliyor gelmekte olan. Ev kışlaya dönecek yine… Her yerden bir gürültü. Yağmur da şu tenteye “bam, bam, bam” diye düşüyor. Sanki beynime çivi çakıyorlar. Akşama ne yemek yapacağım ben?

Böyle olunca yavaşça evden çıkıp bir daha dönmemek istiyorum. Bu daha başlangıç…

İzmir’de kafama göre hastane bulamamam, ulaşım sorunu ve bütün rutin kontrollerimin aksaması sorunu ne olacak? İki yıldır İzmir’deyim ama hastane konusunda ciddi olarak facia. İzmirli arkadaşlar saldırmayın, ben biraz takıntılı insanım. İstanbul’da doktorumu bulana kadar 60 doktor gezdim ben… İstanbul gibi bir yerde hastaneye girip bir saatte tüm mr, röntgen, kan alımı, ultrason gibi tetkikleri yaptırıp kahve içerken sonuçların çıkması gibi bir şansa sahiptim. Burada daha göz doktoruna bile gidemedim. Kimsenin kimseden haberi yok. Adam ameliyattayken hasta yığıyorlar anlamsız biçimde ve bunu muayene ücreti ödedikten sonra “Nerede bu doktor yahu?” diye sorunca öğrenip bir saat sıra bekleyip iade alıp eve dönmeye çalışıyorum. Böyle şeylere aşırı sinir oluyorum. Sanki virüs falan yokmuş gibi hastaneler hınca hınç ve boşa bekliyorsun. Bir yerde yere düşene kadar gitmemece oynuyorum. Düşünce nasılsa haberim olmaz.

Kafam bi’ dünya…

5 Beğeni

Aklıma bu sahne geldi :joy: Otobüste birisi kaldı mı etti mi diye bakan yok demek ki :roll_eyes: Geçmiş olsun :slight_smile:

2 Beğeni

Bende de bu kadar ters durumlar bu ara. Oturduğum evden çevreden insanlardan bıktım. Dua ediyor Ocak Şubat’ı bekliyorum ki bir ihtimal İstanbul’dan kurtulup taşınabilirim.

Eşimin stres seviyesi çok yüksek. Evde hayvan hiç sevmeyen biriyim. Çok rahatsız olurum ama sırf onun stresi bir parça iner mi diye kuş düşünüyorum. Stresten çatlasa kedi vs gene olmaz en fazla kuş. Tüylü şeyleri sevmiyorum. Bu konuda bile çok kararsızım.

1 Beğeni

Evcil hayvanlar çok riskli şeyler özellikle de duygusal insanlar ve bağlanan kişiler için. Kuş, kaplumbağa, papağan vs. beslemiş birisi olarak en son eşimle çok sevdiğimiz kuşumuz öldükten sonra 1.5 sene toparlanamadık ve yemin ettik bir daha eve hayvan almayacağımıza fakat Pars öyle yaralıydı ki ve öyle yüreğim dayanmadı ki eşimle benim de tüy, kıl alerjimiz olmasına rağmen gönlümüz el vermedi. Gerçekten çok büyük bir faydası var fakat kaybedince de çok fena sarsıyor veya hasta olduklarında… Bilemiyorum… Balık en iyisi diyeceğim ama o da öyle pis ki… Üstelik bir yerlere çok giden insanlarsanız sahiplenmeyin derim ben. Kuş bile olsa psikolojileri bozuluyor ve emanet verilen yerle alakalı sorunlar da oluyor. 1 sene hapşırık ve birtakım kaşıntı kabarma ve ilaç tedavisiyle geçti ama pişman mısın dersen hayır derim yine de büyük sorumluluk olarak görüyorum. Kuşlar da çok hassas olurlar ve müdahale edilme olasılığı çok düşük. Ben bile bilemedim şu an ne dediğimi de kaçırdım. Kafam çok dolu… Yanlış veya devrik bir şey dediysem çok da şey yapmayıver.

1 Beğeni
1 Beğeni

İstanbul buluşması olabilir mi? Otobüse atlar gelirim Kırklareli tarafından.

Hatta gelecek arkadaşlar yanlarında birer tane kitap getirsin birbirimize hediye edelim :smiley:

1 Beğeni

Grip olmuşumdur :face_with_thermometer:

Kitap: Yıkılmış Kadın/ Simone de Beauvoir

1 Beğeni

Valla pek ilgi yok olamiyacak gibi

“İnternetsiz ev kalmasın…” Allah belanızı versin!

8 Beğeni

Belirli aralıklarla kendini tekrarlayan bu baş dönmesi artık canımı sıkmaya başladı. Doktor yolları gözüktü. Her ne kadar hastaneye girmekten nefret etsem de mecburum. Hayırlısı.

1 Beğeni

Geçmiş olsun hocam :slight_smile: Hastane bende de aynı etkiyi yapıyor maalesef. İçeri girmemle bütün pozitif enerjimi kaybediyorum.

1 Beğeni

Çok sağol Melih. Gitmesem başım razı değil gitsem gönlüm :slight_smile: Mecbur gideceğiz artık. Tek temennim ciddi bir şey olmaması.

1 Beğeni

Umarım ciddi bir şey değildir sıkıntısız atlatırsın :pray:

1 Beğeni

Çok teşekkür ederim, umarım :pray:

1 Beğeni

flarum forumlara alışamıyorum, yaşlı mıyım ne