YKS öğrencilerinin özellikle bu günlerde çok fazla soru taraması gerekiyor, her kaynaktan farklı soru çözmesi şart. İstedikleri şehir ve bölüm için soru bankalarının hakkını vermeliler kısaca. Fakat artık kitap alamıyorlar, bizler elimizdeki örnek soru kitaplarını ihtiyacı olan öğrenciye göre dağıttık, stokları patlattık, yine dağıttık, elimizde kalmadı.
TYT konularının çöp olmaması için genel tekrar testi alamayan çok öğrencim olmuş tatilde, çözdükleri testlerin üzerinden geçmişler…Öğretmenler odasında konuşuldukça bu durum yükseldim, bir kuytu bulsam da çıldırsam, dediğim anlar bile oldu.
Yarın çıkışta anlaşmalı kitapçıları gezip biraz daha tenzilat yapmaları için ricada bulunacağız birkaç öğretmen arkadaşımla birlikte.
Öğrencilerim bunu hak etmiyor.
Benim burada tanıdığım kimse yok. Eskiden varlardı ama, bırakmışlar forumu. Tanımadığım insanlar kutluyor, her yıl görüp mutlu oluyorum, bir kerecik skdkdl. Sanalda da muhtemelen sadece 1 ya da 2 kişi kutlayacak, o kadar insan tanıyorum sadece.
Ayrıca benimle kapışamazsın, yakında 20 yaşında, hiç arkadaşı olmamış biri olacağım hehe. (Üstelik türkiyenin en sosyal şehrinde)
Bu konu kapışmak isteyeceğim bir konu değil ama kapışamayacağim konusunda emin olma xd Ben şu an 20 yaşındayım ve senelerdir konuştuğum birileri yok.Arada sanaldan tanıdıklarım o kadar.Lan bir kere arkadaşlarımla buluşup bir etkinlik yapmadım şu hayatta ya hani diğer insanlar için o kadar normal günlük bir şey ama benim hiç yapamadığım içimde kalan bir ukte.
İnanır mısın ben de hayatımda hiç birileriyle buluşup bir etkinlik yapmadım/katılmadım. Hep tek başıma geziyorum, bir şeylere tek başıma katılıyorum. Benim de aşırı içimde kaldı. İçim içimi yiyor ama olmuyor ne yazık ki.
Üzülmeyin üzülmeyin. Dost artık zor bulunuyor, o yüzden alışıyor insan yokluğuna. Yine de sohbet muhabbet ihtiyaç. Mümkün mertebe buralarda karşılıyorum kendi adıma. İnsanın, insanlara güvenin kırılması ile hiç güven duymaması arasında büyük farklar vardır, bilemiyorum. Benim insanlara karşı artık büyük travmalarım var. En fazla bu kadar mesafeden diyalog kurabiliyorum. Bu da benim konfor alanım Rıhtım xd
Alışmanın da bir sınırı var, çaresizlik içinde debeleniyorum ben artık. Ben buradan da karşılayamıyorum, yazdıklarıma kimse bir şey yazmıyor, yazan da dalga geçiyor. Her neyse, mutlu insanlar göre göre travma oluşuyor ama gerçekten, bıktım ben. Ben hariç herkes mutlu gibi geliyor, bıktırıcı. Tek tek tek, sınırı olmalı, sosyal varlıklar değil mi insanlar, ben insan değilim o zaman, gerçekten bı-ktım. Dayanamıyorum ben.
Arkadaşlar neden takılıyorsunuz bu kadar arkadaşlığa, arkadaş sayısına. Psikolojiden falan anlamam ben ama şairin dediği gibi ömrün yarısını yaşamış biri olarak söylüyorum, bir insan zaten herkesi sevemez, herkesle arkadaşlık kuramaz. Hayatım boyunca nazik oldum kibar oldum, dürüst oldum ancak bu toplumda nazik olursanız ezik, dürüst olursanız aptal damgası yiyorsunuz.
Umurunuzda olmasın bu kadar insanlar.
Başkalarının sizi sevmesinden önce kendinizi sevin, maalesef bu kültürde siz kendinize kıymet vermez iseniz kimse vermez. O çok mutlu, süper neşeli tipler var ya, değiller. Günde 5 tane eşiyle mutluyum paylaşımı yapan arkadaşım nasıl boşansam diye düşünüyor. Zaten bir insan çok mutlu olsa neden bunu bağıra çağıra İnternete koyma ihtiyacı hisseder.
Daha önce yazmıştım kahır edebiyatı sevmiyorum diye, kahır hayatı kahır düşüncesini de sevmiyorum.
Arkadaş senin tuzun kuru demeden önce şunu da ekliyim, kimse bilmez kimsenin derdini.
Özetle arkadaşım dostum yok diye mutsuz olmayın.
Benim çevremde kitapla alakalı kitabı seven toplayan kimse yok. O sebeple bu forumu keşfedince çok mutlu olmuştum. Zaten yeniyim bu forumda ama kimse dışlamadı etmedi. Mesela @Howl ilk girdiğim zamanlarda bana esprili bir yanıt vermişti, dalga geçiyor zannettim, moral bozuldu, sonra kendisini tanıdıkça artık mesajlarını okumadan sırıtmaya başlıyorum
Hayatımda hiç görmediğim bir üye mutlu ediyor beni, genele yayarsam bu forum mutlu ediyor. O sebeple canınızı sıkan şeyleri daha az görüp, mutlu anlara faha çok odaklanın.
Ya zaten herkesle arkadaş olmak diye bir şey olamayacağının farkındayım, ama 1 olur 2 olur, o da yok, koca bir 0. İnsanların beni sevmesini de istemiyorum ki ben. Sadece birlikte zaman geçirmekten hoşlanabileceğim bir kaç kişi istiyorum o kadar.
Ben de herkesin göründüğü gibi mutlu olmadığının farkındayım ama yine de öyle görmek üzüyor beni.
Dediğiniz gibi, nazik-kibar olmak aşağılanıyor, mal yerine konuluyor ama, ben bile sadece bir kez o yere kondum. Tek konuştuğum forumdan bir “arkadaşım” bu sebepten beni, “sepetledi” tabi, benim de ona karşı yanlışlarım oldu ama, sebep bu kişiliğimin de etkisi olmuştur sanırsam.
Adınıza sevindim gerçekten.
Odaklanamıyorum ama ne yazık ki, kafa yapım müsaade etmiyor, ilaç kullanıyorum, işe yaramıyor. Ben aşırı hisli biriyim, benim üzülmelerim hep aşırı oluyor, ağlıyorum. Dayanamıyorum çünkü. Yine de nazikliğiniz için teşekkür ederim. Evet ayrıca, bu forumu seviyorum, beni mutlu ettiği anlar oluyor.
Tekrardan teşekkür ederim serbes kişisi, iyi akşamlar.
Hocam bu hizmet ücretsiz değil yalnız. Ülke gündemini düşünürsek birilerini güldürmek baya iş yani. Size hemen adresimi atıyorum. Çıkıcak her yeni kitaptan bir kopya isterim. xd
Bununla ilgili bir mesajda var ama bulamam. Ben satın aldığım kitapları paylaşınca sizin küçük Emrah konusu olmuştu. Ben de size öğrenciyseniz hediye edeyim demiştim.
Çıkan her kitaba gücümüz yetmez ama yettiği kadarını hediye ederim
Öğrenci değilim sadece kafa olarak 10 veya 11’in oralarda takılı kaldım xd Laf olsun diye öyle diyorum efenim. @_Ged bu arkadaş zaten bütün kitaplarını bana hediye edecekmiş. Yeter de artar xd
Hayatım boyunca hiç arkadaşım olmadı. Hayatımda hiç arkadaşım olsun da istemedim. Durumumdan hiç rahatsız olduğumu hatırlamıyorum, şu an da yalnızlıktan rahatsız değilim.
Zorunda olmadıkça diğer insanlarla asla konuşma ihtiyacı hissetmiyorum. Şizoid değilim, sosyal fobim yok, çekingen değilim.
Yalnızlığa duyduğum bağlılık muhtemelen kısmi kontrol takıntımdan kaynaklanıyor ama bu durumdan rahatsız değilim.
@isisdensm Hocam fotokopi veya pdf gibi bir seçenek varken kendinizi yıpratmanıza gerek yok. Hak hukuk ahlak falan diyecekseniz saraydakiler yedi onu.
Arkadaşlık, dostluk çok enteresan bir ilişki bana kalırsa. Kaç yaşına geldim hâlâ etrafıma baktığımda kimseyi bulamam. Kendimi bildim bileli kendimle yaşadım. Bunun suçunu etrafıma atamam yalnız. Ben dost kalınması zor bir insanım. Dönem dönem yok olurum. Aramam, sormam ama orada bir yerdeyimdir.
Buna rağmen fırsat karşıma gelirse oturduğum yerde durmayı da tercih etmem. Bir etkinlik varsa katılırım mümkünse. İnsan kendisi için çaba harcamalı, fırsatlar geldiğinde bunları elinin tersiyle itmemeli. Hep aynı pencereden bakarak başka bir manzarayı görmeyi bekleyemezsiniz. Değişiklik istiyorsanız yerinizden kalkıp öteki pencereye yürümelisiniz.
Yirmili yaşlardaki çevre çok ciddiye alınmalı mı bilemiyorum. O yaşlarda canım dediğim insanlardan senelerdir haber almıyorum. Ne ben uğraşıyorum ne de onlar uğraşıyor. Karşılıklı bir şey. Bu yüzden çok da kendinizi kasmadan eğlencenize bakın. Kendi hayatınızı kendi kendinize zehir etmeyin. Beklenti içinde olmayın. Kimse kimseyi sevmek zorunda değil. Önce kendinize bakın; siz kendinizi seviyor musunuz? Eğer kendinizi sevmiyorsanız başkalarının sizi sevdiğine ikna olmanız imkansız. Biraz kavrayış, farkındalık yaşları bu yaşlar. Kendinizi kavrayın.
Bazı insanlar aşırı sosyaldir. Bu onların doğası. Peki, senin doğan ne? Sen ne yapıyorsun? Kendini karşına koy ve kendine yabancılaş. Sonra kendine dışarıdan bak. Kendin hakkında neyden hoşlanmadın? Bunları bilirsen daha rahat yaşarsın.
Ben de farklı düşünüp yaşayan bir insanım çoğunluğa göre. Ne yapalım yani? Birilerine değer verdiniz, sevdiniz, dost gördünüz, arkadaş gördünüz ve hayal kırıklığına mı uğradınız? Olabilir. Bundan doğal ne var? Belki de onun aklındaki gibi olmadınız diye de o hayal kırıklığı yaşadı. İnsan hayatta anlar toplar. Bu anların kıymetini bilmeli.
İnsanların bu kadar yalnızlığa itilmesinin iki güncel sebebi olduğunu düşünüyorum:
pandemi ve getirdiği kısıtlamalar
Sosyal medya bağımlılığı
Herkes telefonunu çıkarsın (çizgili t-shirt’üm üzerimde), her telefonda 10’larca uygulama var, dışarıda olmak ya da anı yaşamak yerine herkes birbirine tweeter’dan laf yetiştirmenin , instagram’dan durum paylaşmanın derdinde. Herkes birbirine mutluymuş taklidi yapıyor ya da birbirini gaza getiriyor.
Ne kadar dışarıda olursanız , ne kadar gerçek dünyaya dönerseniz o kadar insanla karşılaşacaksınız (hepsi iyi olmayacaktır). İnanın dışarıda sizin gibi düşünen, sizinle benzer zevkleri olan, bunları paylaşmak isteyen ve de yalnız olan pek çok insan var. Siz onlara erişmedikçe , onlar da size erişemeyecek…
@Srbs hiç bu kadar katılmamıştım. İnsanlar böyledir, duygularınızı düşünelerinizi iyiye değil, kötüye yorarlar. iyi niyetinizi sömürürler arkanızdan pişkince konuşurlar. Belli bir yaşa gelen ve hayattaki en büyük kötülükleri hemcinsinden görmüş bir kadın olarak bunu rahatlıkla söyleyebilirim, insanları görüyoruz ve öğreniyoruz. Ahlak seviyesi düşük çıkarcı insanlardan uzak durun. Yalnızlığı bu kadar takmanıza gerek yok gençler. Bir yerden sonra tüm hayatınız iş ve faturalar, evlenirseniz bir de aileniz olacak.
Bu yaşa kadar aldığım sorumluluklardan ve insanların içinde gördüğüm o fesatlıklardan o denli bunaldım ki şöyle insanlardan uzakta ıssız bir adaya düşmek yanıma da yalnızca kitap almak istiyorum. Hala en büyük arzum yalnızlaşmak. Üstelik bu çevremde öyle çok insan olduğundan değil. Bencil, çıkarcı, cahil insanlar olduğundan.
Arkadaş edineceğiniz diye kimseye yaranmayın, kendiniz olun. Gerisini boş verin takılın. İnsanları bu denli umursayın. Toplum içinde rahat olmayı öğrendikten sonra gerisi gelir. Derneklere, vakıflara gidin, yaşadığınız şehirdeki etkinliklere katılın. Benim çevremde de hiç fantastık edebiyat okuyan yok, seven yok, Go oynayan yok. Bu ve benzeri formlarda takılmak keyifli oluyor.
N böyle oluyor anlamıyorum. Ben ağlayacağım ne yazık ki 
Üstelik bu çevremde öyle çok insan olduğundan değil. Bencil, çıkarcı, cahil insanlar olduğundan.