Okulda ben mi anormalim yoksa onlar mı karar veremiyorum. Yok arkadaş bu insanların büyük çoğunluğundan hoşlanmıyorumda, güldükleri şeylere gülmüyorumda, genel olarak tiksiniyorum. Bazenleri biraz izleyeyim şunları diyorum, yüzlerine odaklanayım toplum içinde aktif rol oynadıkları bir anda, gözlem yapayım. Hiç normal hareketlerde bulunmuyor en popi saydıkları tipler. Ufaktan mimikleri okuyabildiğimi düşünüyorum ve bu kişiler bence kendilerini çok ezik, aşağılık hissediyor ve bu yüzdende taşkınlık çıkararak toplumda yer ediniyorlar. (Ne kadar kalıcı bilemem.) Sizde fikirlerinizi belirtin lütfen, anlama ihtimali olan çok az kişi var çevremde.
Hayatımda, internette girdiğim ve sevdiğim tek yer olan bu forumda sevincimi de paylaşayım.
6 yaşındayken babam öldü, çok fakir kaldık, kuru ekmeğe muhtaç kaldık. Ortaokuldan itibaren hem okuyup hem çalışmaya başladım. Yaklaşık 10 yıl önce itüden makine mühendisi çıktım. Şimdi şükrolsun kötü sayılmayacak bir hayatım var. (ülkenin durumu malum, çok daha iyi olması gerekirdi ancak ortalamaya göre iyi diyelim.)
Forumdaki arkadaşların çoğu üniversite öğrencisi gibi. Sizlere tavsiye vermeyeceğim, haddime değil ancak şunu söylemek isterim. Hayatımda maddi manevi kazançlarımda mutlu olduysam, bunun sebebi o kazançlara ulaşırken çektiğim sıkıntılardır. Herkesin hayatı farklı ama inanın çektiğiniz zorluklar birgün sizin gönlünüzdeki mutluluğun kıvılcımı olacaklar, gecenin en karanlık anı şafaktan önceki andır.
Kimse sizin hikayenizi bilmiyor, kimse sizin çektiklerinizi bilmiyor, o sebeple insanların söylediklerine, değer yargılarına çok kulak asmayın.
Neyse anlatacağım güzellik bu değil, babam ben 6 yaşındayken öldü demiştim. Hep içimde yara kalmıştı, birgün erkek evladım olursa babamın adını koyacaktım.
5 yıl önce bir kızım oldu.
Bayramdan sonrada bir erkek evladım olacaktı. Babamım ismini bu erkek çocuguma koyacaktım.
Ancak bizim bebek bekleyemedi, erkenden geldi. Ramazan ayının 27. Gecesi doğdu. Yani müslümanlarca Kadir gecesi olabileceği düşünülen gece.
Bu arada babamın adı Kadir
35 yaşında olan ben 25 yaşına kadar çok inançlı muhafazakar dindar bir adamken, hayatta gördüklerim okuduklarım sonrası deist agnostik arası birisi oldum. (Herkese açıkça söyleyemiyorum tabii ki)
Şimdi oğlumun adını ve doğum tarihini soran herkese söyleyince Kadir gecesi doğduğu için koyduğumu, çok inançlı çok iyi bir müslüman olduğunu söylüyorlar Babamın adını koyduğumu söylesemde insanlar olsun çok güzel olmuş diyorlar.
Ben mutlu insanlar mutlu
Son not tavsiye vermeyeceğim dedim ama son kısımda vereyim, arkadaşlar evlat çok güzel bir şey. Bu duyguyu yaşamadan ölmeyin
İnanmıyorum dediniz ama Allah analı babalı büyütsün diyeceğim. İnşallah o da sizin gibi mutlu bir insan olsun.
Merhaba çok teşekkür ederim. Aslında kesin olarak inanmıyorum diyemem sadece o konularda kafam ve gönlüm karmaşık.
Ancak inançlı olan insanlara da çok büyük saygım var. İnançlı biri bana güzel dilekte bulunursa o nasıl derse öyle olur düşüncesindeyim Yeniden çok teşekkür ederim.
Kadir bebek için tebrik ederim. Uzun ömürlü sağlıklı başarılı bir hayatı olsun.
8 10 yıl önce lisedeyken ben de sizin gibi düşünürdüm. İnsanlardan kolaylıkla soğurdum. Ama bu hissi üniversite yıllarımda atabildim. Hâlâ ortalama bir Türk insanının zevkleriyle benimki uyuşmuyor ama onları yargılamayı bıraktım artık. Herkes kendi işinde sonuçta.
Benim hoşlandığım şeylerden hoşlanan insan sayısı 2-3 ama yapacak bir şey yok. Topluma ayak uydurmak lazım. Sanırsam bu his zamanla atılan bir şey.
Benim adım da Ramazan. Ramazanın ilk günü doğduğum için ailem bütün yaratıcılıklarını konuşturup adımı Ramazan koymuş.
Ben de lise sona kadar inanç sahibi biriydim. İnancımı kaybetme olayım da şahane. Yine bir ramazan ayındayız. Annem birine söz veriyor hatim için ama yetiştiremiyor. Bana diyor ki, sen oku. İyi de ben arapça okuyamıyorum. (Beni küçükken arapça öğreneyim diye gönderecekleri hoca bizim binada oturuyordu. Sebebini bilmediğim bir nedenden adamı tutukladılar. Kelepçeyle binayi terk ettiği anı hatırlıyorum. Bu olay sonrası da çok öğrenelim diye üstüne düşmedi kimse) Neyse tamam sen mealini okursun dedi. Ben de mealini okudum. Benim rönesans orada patlak verdi işte. Kötü biri olmak dışında hiçbir şeyden korkmamam gerektiğini kendime salık verip hayatıma devam ettim. Çok da ekstrem bir değişiklik olmadı.
Yine ibreyi kendime çevirdim megolaman gibi. Efenim sağlıklı sıhhatli olsunlar da, ben sizinle özelden de forum içinden de kurabildiğim diyaloga dayanarak iyi huylu olacaklarindan eminim. Güzel de bir gelecek dilerim onlara.
Ben de hep bir kızım olsun istemişimdir. Sarı saçlı yerinde duramayan zıpır bir şey.
Sizi zıvanadan çıkartmadıkları zamanlarda çok güzel şey evlatlar.
Dilerim Kadir’in ve ablasının mutlu bir hayatı olur (içimden bir ses öyle olacak diyor).
@azizhayri @Howl @isos81 hepinize ayrı ayrı güzel dileklerinizi için teşekkür ederim.
Bu forumu neden sevdiğimi daha iyi anlıyorum. İyi ki paylaşmışım.
Bazı erkek grupları ( Kız grupları da olabilir.) çapkınlık yapmak amaçlı birilerine bakarlar ve büyük ihtimalle sana bakan erkek senden başka daha nice kızlara aynı şekilde bakmıştır. Sana karşı davranışları falan sana göre hoşlantı olarak gözükebilir ama o şahıs için sadece vakit geçirme. Bende aşık oldum hem de çok. Onunda benden hoşlandığını düşünüyordum davranışları, hareketleri, bakışları falan sonra başka birini sevdiğini öğrenince şunu anladım ki gerçek aşk insanın gözünü kör ediyor, sana yaptığı herhangi bir yakınlık vs sana başka anlamlı geliyor. Gerçek aşktan kopmak zordur. Uzun sürer ama sonunda insan kurtulur içinde sadece keder kalır ( Sadece ben de böyle olmuş olabilir.) O yüzden sana tavsiyem işi zamana bırakman ve olaya kalbinle değil mantığınla yaklaşman. Evet zor kalbin yerine mantığını dinlemek biliyorum ama elden de bir şey gelmiyor maalesef.
Bebeğinize sağlık ve mutluluk dolu uzun bir ömür diliyorum.
Sağlıklı, sıhhatli uzun ve mutlu bir ömür dilerim dostum, iyi bayramda doğmamış o zaman niye ismini bayram koymadın diye baskı gelecekmiş demek ki toplumdan
Sayın @Blackheart ve @Vordue çok teşekkür ederim.
İnsanlarımız bir değişik, güzel ama değişik
Özellikle yaşıtlarım arasında kadın-erkek ilişkilerinin fazlasıyla yozlaşmış olduğunu düşünüyorum. Mesela en basitinden iki karşı cins herhangi bir şekilde konuşmaya başladığında taraflardan birinin niyeti sadece arkadaş edinmek olsa bile diğer taraf hiçbir belirti olmadığı halde farklı yorumlayabiliyor, arkadaşlık ihtimalini aklına bile getirmiyor belki de. Bu kişi sevgili olmayı düşünmediğinde de hemen muhabbeti sonlandırma yoluna gidiyor, böylece arkadaş dahi edinemiyorsunuz.
Gerçekten tanışıp karşılıklı olarak bir şeyler hissedilerek bir ilişkiye başlandığında ise birkaç gün, bilemedin birkaç hafta geçmeden niyet hemen değişiyor. Birbirini iyice tanıyıp güvenme fırsatı bile vermeden özel şeyler talep ediliyor. Kabul etmezseniz de ilişkinin pek bir ömrü kalmıyor genellikle.
Bu durumu üniversiteye geçtiğimde idrak etmiştim ve 5 yılın ardından mezun olmak üzereyim. Bu yıllar boyunca da erkek arkadaş edinmeyi bırakın, bir kişi dışında normal arkadaş bile edinmedim. Tamamen kendi rızamla olabildiğince az kişiyle iletişim kurdum. Yukarıda bahsettiğim konular ve başka benzer durumlarda gözlemlediğim sığ davranışlardan dolayı kendimi geri çektim hep. Şimdi geri dönsem yine aynı şeyi yapardım, pişman değilim bu yüzden. Çünkü ne zaman “Herkes de böyle değildir.” desem aynen öyle çıktı. Sadece bu konuda sitem etmeden duramıyorum.
@taurenim gibi bir dostun zekatıyla kırk yalnız, yalnızlıktan kurtulur. Bak benim üniversiteden kalma en iyi arkadaşıma @yavanna bayramını kutladık tenezzül edip cevap bile vermedi. Senpai notice me hayırsız xd
Sor bakalım hizmet etmekten nefes alabildi mi senin biricik arkadaşın?? Büyük evi bizim ev, bayramları hizmet sektörüne adıyorum kendimi, kusura bakma canımcım.
Orası öyle tabii. Zaten bana sadece kendisi yetiyor. Gerisini @taurenim gibisini bulamayanlar düşünsün. @yavanna’nın da aşağı kalır yanı yoktur eminim sizin için de.
Ben genel olarak gözlemlediklerimden yakınmıştım.
Şımarıyorum.
Çok da şımarma şimdi.