Teşekkürler üstat 
.
1 Beğeni
Geçmiş olsun..
2 Beğeni
Ooo geçmiş olsun. Cana gelen mala gelsin gene de. Bizim apartmana hırsız girmişti, benim odaya da lütfedip eski bulduğu telefonumu almaya tenezzül etmemişti.
1 Beğeni
Geçmiş olsun. Arabada önemli şeyler bırakmamanız iyi olmuş
Bu arada Ah Beşiktaş ah…
1 Beğeni
geçmiş olsun
(202020)
1 Beğeni
Geçmiş olsun, nazarlık gözüyle bakmaya çalış derim. Hangi semtteydin sen?
1 Beğeni
Geçmiş olsun, yüksek tutmalı morali.
1 Beğeni
Öncelikle geçmiş olsun.Babam çocukluktan beri tembihler arabada açıkta bozuk para bile bırakılmamalı müptezelin biri camı kırar 2 3 lira için camlar gider diye.
1 Beğeni
Anime-Manga izleme ve okuma işine ara verdim neredeyse istisna olarak güncel takip ettiğim üç tane eser.Ana sebebi anaakım haline gelmeleri eskiden daha niş iken daha fazla keyif alıyordum.İşte ayırt etmezdim hikaye,çizim,türü…Şuan popüler olmayan serileri önermişliğim,daha önce manga-anime izlememiş yada okumamış kişileri başlatmam çoktur kitap gibi biraz ilgi alanına zevklerine göre çeşit çeşit var herneyse.Bu hoşnutsuzluğumun sebebi insanlar ve ürettikleri içerikler ve yazdıkları yorumlar o kadar saçma ve salak hale geldiki tahammül edemiyorum.İnsan memnun olmalı üzerine sohbet edecek insan bulmaya ama iş nicelikte değil nitelikte.Özelikle sosyal medyada karşıma içerik çıksın direk tetikleniyorum.
2 Beğeni
İyi dilekler için teşekkürler dostlar, dün canımız çok sıkkındı bugün daha iyiyiz 
.
5 Beğeni
Geçmiş olsun. (2020)
2 Beğeni
Bu bölümün çıktığı günü çok iyi hatırlıyorum. Okuldan yeni gelmiştim. Dersleri falan çok sallamadığımdan gelir gelmez yemek yeyip bilgisayarda takılmaya başlamıştım.
O sıralar anime kültürüm de pek olmadığından ve şimdinin aksine anime-manga Türkiye’de çok fazla bilinmediğinden Türk Anime’de ne görürsem onu izliyordum. ^^
Shingeki no Kyojin ilk bölüm yüklenir yüklenmez izlemiş ve çok sevmiştim. Tabii 15 yaşında bir liseli olduğumdan serinin derinliğinin farkında değildim çok yüzeysel biçimde takip etmiştim. Sonradan dönüp tekrar izleyip okuduğumda o zamanlar fark etmediğim pek çok şeyi fark ettim.
Tuhaf hisettirdi bu görseli görmek. Bir yandan iyi, bir yandan kötü ve de tuhaf.
İnsan zamanın kıymetini bilmeli.
5 Beğeni
İlerleyen saatlerde ya mutlu olucam ya mutsuz umarım mutlu tarafta olurum.
6 Beğeni
Sonucu yazmayı unutma
1 Beğeni
Mutsuz tarafayım ilerleyen zamanda ne olur bilemem kısmet.
Görev yerim değişti istediğim bir yere gitmiyorum şuan hayırlısı.
Haber sitelerine göz atarken kendimi bayağı, distopik bir kurgunun figüranı gibi hissediyorum.
Her şey* çok berbat. Kabuğuma çekilsem dahi henüz dışarıdaki tüm berbatlıklara dayanacak kadar kalın bir kabuğum yok.
*Aslında her şey değil ama ondan çok da uzak sayılmaz.
3 Beğeni
Hayırlısı olsun. Bazı durumlar bizi aşıyor.
Beceriksiz diyerek yaptığım her şeye karışılarak büyütüldüğüm için içimde daima bir yetersizlik var. Son 1 yıldır bu yetersizlik, beden algı bozukluğuna dönmüş durumda. Sanki anksiyete ve depresyonu yenebilmişim gibi bir de bu çıktı başıma. Spor veya cilt bakımı bile kendimi çirkin hissetmeme engel olamıyor. Kendimde sürekli bir kusur bulup saatlerce kendi kendimi yiyip bitiriyorum. Bir şeyi başaramayınca motivasyonum tükeniyor ve kendimi cezalandırasım geliyor. Başkalarına karşı nazik ve içten davranırken kendime karşı zalim biriyim. İşin en kötü yanı ise mükemmele ulaşma arzum, pes etmeme huyumla birleşince cehennem ızdırabı çekiyormuş gibi hissediyorum. Çünkü hedeflerime ulaşmak için pes etmek istemiyorum ve düşe kalka sürekli devam etmek istiyorum. Fakat hayallerime yürüdüğüm yollar ‘‘mükemmelliyetçi’’ düşüncelerin yer aldığı cam kırıklarıyla dolu ve ben inat edip pes etmedikçe bu cam kırıklarına basa basa yürüyorum. Bu da bana zarar veriyor ama istediğim kişi olmaktan vazgeçip geriye gidersem ve pes edersem bu sefer cam kırıkları değil hayatımda yaşadığım bir sürü hayal kırıklığı bekliyor beni. Bir yenisini daha ekleyerek kendimi geriye savurmak istemiyorum. Hangisi daha kötü bilmiyorum. Cam kırıkları mı yoksa hayal kırıklıkları mı? Bildiğim tek şey artık tükendiğim ve yorulduğum. İlaç,terapi,hastane yatışı falan işe yaramıyor ne yazık ki. Hala içimde bir yerlerde umut taşıdığım için aptal gibi hissediyorum sadece. Pes etmeye niyetim yok ama hedefime ulaştığımda bu kırıklar beni o kadar yaralamış olacak ki hedefime ulaştığıma değecek mi emin değilim.
8 Beğeni
Farkındalığınızın olması güzel bir şey ama içgörünün belirli bir seviyeden yüksek olması insanın omuzlarına yük oluyor. İçinde bulunduğunuz durum çıkmazda gibi hissetiriyor olabilir, benzer bir süreçten geçmiş biri olarak BDT önerebilirim. Ebeveynlerimiz tarafından koşullu olumlu kabul görüşüyle büyütüldüğümüz için asla kendimizi yeterli göremiyoruz, sürekli bir şeyleri başarma arayışındayız. Terapi ile “mükemmeliyet” yerine “yeterlilik” görüşü kazanınca ana odaklanmak ve hayatın akışına bırakmak çok daha kolay oldu benim açımdan. Çünkü düşünce sistemimdeki bozuklukları ve kendime yaptığım atıf ve otomatik etiketlerin çok acımasızca olduğunu fark ettim.
Umarım içinizdeki o umut hiç tükenmez ve bu çıkmazın üstesinden gelebilirsiniz…
5 Beğeni