Meral Akşener’in çıkışının 6’lı Masa’nın karmaşık ve stratejik bir hamlesi olarak görüyorum. Henüz bu hamlenin içeriğine vakıf olmasam da Cumhur İttifakı’nın bunu siyasi bir koz olarak kullanmayıp olaya sessiz kalması şüphelerimi güçlendiriyor.
Gördüğüm kadarıyla bu hamle nelere yaradı:
Kılıçdaroğlu ve 6’lı Masa’ya yaradı çünkü KK iki büyük belediye başkanının bağlılığını göstererek otoritesini tescilledi.
Ayrıca ortaya Cumhur İttifakı’nın kolayca yıpratabileceği tek bir adayı sürmektense çeşitli ideolojilerin desteklediği yıpratılması daha zor olan bir birliği sürmek de muhalefet açısından daha elverişli bir taktik. (İhsanoğlu ve İnce yenilgilerinden sonra muhalefetin yeni stratejisi.)
Bu hamlede İyi Parti’nin görevinin kötü polisi oynayıp İktidar tarafından gelecej yıpratıcı hamleleri -bir aşı misali- önceden öne sürüp Cumhur İttifakı’na tutunabileceği bir dal vermemek olduğunu düşünüyorum.
Özetlemek gerekirse:
Muhalefet iktidarın karşısına onun güçlü olduğu alanda çıkmak yerine mücadele sahasını değiştirip iktidarın dezavantajını kendi avantajına çevirmek istiyor.
Şimdi ne olacak:
KK, belediye başkanları ve diğer ittifak üyeleri aracılığıyla güvenilirliğini arttırıp halk nezdindeki silik imajını yok etmeye çalışacak.
KK sayesinde Hdp’den de destek alınabilecek.
Meral Akşener muhalefeti iktidarın ciddi saldırılarına karşı aşılayacak.
Şayet muhalefet bu günlerden sonra halk gözünde bir istikrar sağlayabilirse Erdoğan muhalifleri gönül rahatlığıyla olmasa da gidip Kılıçdaroğlu’na oy verecek.
Daha önce depremle ilgili bunu yazmıştım. Aynı şey siyaset için de geçerli. Bu ülkede siyaset için harcadığınız her dakika kendi ömrümüzden çaldığınız, çöpe attığınız zamandır.
Zamanınızı siyasete değil kendinizi geliştirmeye kendinizi kurtarmaya harcayın. Ülkeyi değil kendinizi kurtarın.
Özellikle gençler yol yakınken boş işlerle uğraşmayı, zaman harcamayı bırakıp işine gücüne baksın.
Uğrunda insanlarla kavga ettiğimiz, stres olduğunuz siyasetçiler için zerre kadar öneminiz yok, ülkeyi de sizin kadar önemsemiyor hiç bir siyasetçi. Siyaset = çıkar savaşı. Ülke sevgisiyle alakası yok. Umarım çok geç olmadan bunu fark edersiniz 15-25 yaş arasındaki arkadaşlar.
Bence Türkiye’de mevcut siyasi parti düzeyine güvenmek en büyük hata. 34 yaşıma girdim hayatimda hiç geçerli oy kullanmadım. Hatta çoğuna ot atmaya bile gitmedim. En büyük sebebi ise hiçbir siyasi partiye güvenimin ve inancimin olmayışıdır.
Bir önceki mesajınızı beğenmemiştim çünkü aşağı yukarı nereye çıkacağını tahmin etmiştim. Gezi parkı eylemleri dahil pek çok mitinge, gösteriye katılmışlığım vardı öğrenciliğimde. Şimdi olsa hiçbirisine katılmazdım. Devlet memuruyum ve dolayısıyla bir siyasi parti üyeliğim yok, zaten kendime yakın bulabileceğim bir siyasi parti de yok. Görüşlerim doğrultusunda o zaman bana uygun olan partiye vatandaşlık görevi gereği oyumu veriyorum.
Bizim nesil biraz daha miting, eylem, yürüyüş vs nesliydi. Şimdiki nesil ise daha sosyal medya nesli. Sosyal medya şu anda çok daha güçlü bir yer. Sokaklarda gösteri yapılmasından daha fazla gündemde oluyor doğru şekildeorganize olunursa. Tabii ki büyük kitle hareketleri yine ses getirir fakat o hareketlerin kolay kolay gerçekleşecegi bir durumda değil şu anda ülke, bunun için de insanları suçlayamayız ya da hatalı göremeyiz. Çünkü karşılığında nasıl bir müdahale geleceğini ya da hangi konuma düşeceğini kestiremez insanlar. Atılan taşın ürkütülen kurbağaya değmesi önemli bu tarz sokak hareketlerinde. Yoksa provakasyonlar, yanlış yönelendirme ve tanımlamalar arasında asıl amaçlar kaybolup gider.
Demem o ki önemli olan insanların bir şekilde sesini çıkartması ya da görüşünü savunması, dile getirmesi. Günümüzde bunun için illa sokağa çıkmaya ya da eylem/yürüyüş yapmaya gerek yok. Sosyal medya aracılığıyla kitleler oldukça etkili olabiliyorlar. Bunların hepsi şahsi görüşlerim tabii ki, zıt fikirlere de saygım var ki polemik olmasını da istemem. İyi günler dilerim.
7 Beğeni
MelihAntepli
(Edebiyat bir kişinin kendisiyle diyaloğunun sonucudur)
2721
Hayırlı uğurlu olsun. Kılıçdaroğlu 13.Cumhurbaşkanı adayı oldu
Akşener doğru mu hareket etmiş oldu o zaman. Potansiyel adayları bu şekilde eleyip/eletip (halktan destek çıkmadı çağrısına) KK’nın elini güçlendirmek için mi yaptı bunları ya da ilk başta fevri davranıp kendi başına buyruk hareket edip sonrasında kar/zarar analizi yapıp geri mi döndü masaya? İlk seçenek ise şu 1.5 yılda 6lı masanın süper gidişatına yakışır hareket etmiş olur bana kalırsa, diğeriyse meh.
Ben de Kemal Bey’in aday olmasını istemiyordum ancak aday olduktan sonra kendisini sorgusuz, koşulsuz destekliyorum. Kendisi seçildikten sonra hiçbir şey yapmasa dahi, ona buna hareket eden, sürekli tehdit eden biri değil, terbiyesi yeter.
Süper, mükemmel ülke beklentim yok, beğenilmeyen eski Türkiye’ye dönsek bana yeter.
Ben seçimler konusunda oldukça karamsar durumdayım. Koskoca dünya tarihinde seçimle giden diktatör olarak bir tek Pinochet’yi hatırlıyorum o kadar. O da nüfusu İstanbulun yarısı olan Güney Amerika ülkesinin başındaydı. Ben akp seçimi şöyle veya böyle kaybederse, “Millet iradesi tecelli etti, demokrasi bunu gerektirir, hadi eyvallah” diyip gideceklerini kesinlikle düşünmüyorum. Önceki belediye seçimlerinde oylar sayılırken bir anda mühürsüz oyların geçerli kabul edilip, plakasız araçlarla çuval çuval mühürsüz oy taşındığını gördük. Sadece kaybettikleri illerin kaybettikleri belediyelerinde seçimi yeniletme işlerini gördük. Bakanların YSK binasını, ülkü ocaklarının elinde baltalar ile sandık sayım işlemi yapılan binaları bastığını gördük vs. Genel seçimler söz konusu olup Erdoğan’ın koltuğunu terketmesi gerken bir pozisyonda olacağını düşündüğüm şeyleri hiç söylemiyim.
Hiç dillendirmek istemediğim bir konuya değindiniz. Kuzu kuzu gideceklerini hiç düşünmüyorum. Ellerinde keleşler ile sokaklara dökülmelerine kesin gözüyle bakıyorum.
“Bu seçim cennetin kapılarını açmak içi değil, cehennemin kapılarını kapatmak için yapılıyor” denmiş Brezilya’da ki son seçimde. Bence benzer durumdayız.
