Vakıf serisini bitirdikten sonra imparatorluk serisine başlayan birisi olarak; vakıf serisindeki farklı zaman ve karakterler ilerleyişini beklerken tüm kitabın aynı karakterler etrafında geçmesi beni şaşırttı. Yazarın vakıf serisinin neden diğer kitaplarından üstün tutulduğunu da anlamış oldum. Zira bu kitap vakıf’a nazaran kurgu ve hikaye olarak daha tahmin edilebilir basit ve bazı yerlerinde romantizm açısından kötü anlamda ön planda olmuş. “Romantizm bulunması kötü bir etken demiyorum. Ama bazı noktalarda fazla gereksiz ve göze batıyordu. Okuyanlar eminim demek istediğimi anlar.” Karakterler ise açıkçası bana kendini sevdiren ilgi çekici karakterler idi. “en azından Biron karakteri ve Aratap karakteri kesinlikle öyle idi” Önerip önermeme kısmına gelirsek de. “Asimov yahu” demek yeterli olur sanırım.
İyi okumalar dilerim. 