Forum Üyelerinin Aylık Okuduğu Kitaplar

[GkiraraJ (Kirara)]

@GkiraraJ

Vakıf serisini bitirdikten sonra imparatorluk serisine başlayan birisi olarak; vakıf serisindeki farklı zaman ve karakterler ilerleyişini beklerken tüm kitabın aynı karakterler etrafında geçmesi beni şaşırttı. Yazarın vakıf serisinin neden diğer kitaplarından üstün tutulduğunu da anlamış oldum. Zira bu kitap vakıf’a nazaran kurgu ve hikaye olarak daha tahmin edilebilir basit ve bazı yerlerinde romantizm açısından kötü anlamda ön planda olmuş. “Romantizm bulunması kötü bir etken demiyorum. Ama bazı noktalarda fazla gereksiz ve göze batıyordu. Okuyanlar eminim demek istediğimi anlar.” Karakterler ise açıkçası bana kendini sevdiren ilgi çekici karakterler idi. “en azından Biron karakteri ve Aratap karakteri kesinlikle öyle idi” Önerip önermeme kısmına gelirsek de. “Asimov yahu” demek yeterli olur sanırım.

İyi okumalar dilerim.

@GkiraraJ

Ilk kitaptan kesinlikle daha iyiydi ve aynı akıcılık ile devam etti. Bölümler öyle güzel bitiyordu ki bırakmadan diğer bölüme geçiyor, geçemeyecek iseniz üzülüyorsunuz. Ve kesinlikle siyasetten politikadan ve ekonomiden pek anlamayan ve sevmeyen birisi olmama rağmen -kitapta bolca mevcut- sıkıldığım tek bölüm olmadi. Yine ilk kitap gibi aynı karakterler etrafında geçiyordu ve kesinlikle daha az tahmin edilebilir idi. Yazarın adım adım vakıf gelişimini izliyoruz yani ve bu cok hoş bi’ etmen oluyor. Üçünçü kitaba yüksek beklentiler ile geçiyorum bakalım. Özellikle kitabın içinden bi’ tane çarpıcı cümle paylaşmak istiyorum, zira benim çok hoş hoşuma gitti. Kitabı okumayanların okuması tavsiye edilmez. Spoiler sayılmaz ama okurken görmek daha güzel olur.

Dünya için söylenen bir replik: Öyle zaten. Orası terk edilemez. Terk edilmemesi gerekiyor. Bir gün orayı değiştirecek, yüzeyini eski haline getireceğiz. O zamana dek… kalıyoruz.

Tavsiye etme kısmına gelir isek de yeniden; “E Asimov yani.” diyoruz Keyifli okumalar

@GkiraraJ

İkinci kitabın güzelliği ardından büyük beklenti ile başlayıp kendimizi yuvamızda bulduğumuz bir giriş ile de başlayınca kendi kendime demiştim; işte tam bundan bahsediyodum diye.

Özet

GkiraraJ:

Üçünçü kitaba yüksek beklentiler ile geçiyorum

Lakin beni kendine çeken giriş kısmına rağmen kitap genel olarak güzel gitse ve yine sıkılamadan bitirsemde temponun düştüğü kısımlar oldu. Benim için birinci kitaptan kesinlikle daha iyi ama ikinci kitaptan miniciğinden bi’ tık altta kaldı diyebilirim yani.

Hikayeye geçer isem: Tüm evren tarafından dışlanmış, köken olduğu bile unutulmuş hatta red edilmiş zavallı dünya gezegeni ve yobaz insanlık, hatta körü körüne iki taraf içinde geçerli olan yobaz bir düşünce biçimi ile beraberiz bu kitapta. Onlar ve evrenin geri kalanı arasında ki çift taraflı nefret ve bunun sonucu ortaya çıkan olaylar örgüsünü okuyoruz. Birkaç yan unsur ve karakterimiz de var tabii ama onlar hakkında ipucu ve detay vermek istemiyorum. Zira ne desem spoiler ya da direk hikayenin kendisi olur diye toparlayamıyorum. Seriyi kendi içinde benim için sıralar isem de Kesinlikle 2-3-1 şeklinde olur.

Ve tabii ki tavsiye etme konusunda ise yeniden; “E Asimov yani.” diyorum.

@GkiraraJ

Elimde ki son Asimov kitabıni da okuyup serüvenimi bitirmis bulunuyorum.

Kitap yarısına gelene kadar neredeyse hayal kırıklığı denebilirdi. Ana karakterden ötürü de kitabı birkaç kere bırakacak gibi oldum. Ilk yarıyı kitapta geçen tek bir cümle ile özetleyecek olur isem: “Sen ise bir sonsuz gıbı değil, sümüklü bir bebek gibi davrandın.” Olur.

Ama ikinci kısım gerçekten güzel ve sürükleyici idi. Son kısım ise özellikle bazı şeyler tahmin edilebilir olmasına karşın muazzam bir sona da sahipti bana göre. -En azından her şeyin açıklığa kavuşması ve mantıklı olması beni tatmin etti.-

Hikeyeye geçer isem de; Sonsuzlar denilen bir grup insan’ın dünya tarıhınde ki olaylara müdahele edebilirliği sonucunda ortaya çıkan olaylar ve sonuçlarını okuyoruz.

Tavsiye etme kısmına gelir isek; Son bir kez yine yeni yeniden “E Asimov yani.” Diyorum.

@GkiraraJ

Bilimkurgu klasiklerinden okuduğum ilk kitap oldu. Açıkçası kitabın yarısına kadar pek birşey anlamadim. Bu surekli kurgu romanlar okumamadan kaynaklanıyor olabilir, çünkü neredeyse yarısına kadar bi olay örgüsü yoktu ve içinde bulunduğumuz dünyayı tanımlıyorduk sürekli. Bu durum alışkın olmadığım için sık sık kitaptan kopardı beni ve bazi kısımları anlayamadım. Ikinci kısmı okurken ilk kısım biraz daha netleşti ve daha rahat okunabilir hale geldi ve gayette beğendim. Bu yüzden bu sene içinde ayık kafa ile iyice anlayarak tekrar okurum diye düşünüyorum.

Hikayeye gelir isem de; İnsanlığın değiştiği, bireylerin artık doğmayıp tesislerde üretildiği, üretilirken embryo hallerinden gruplandırılıp bulunduğu gruplara has özellikler verildiği, bi’ bakıma proglamlanarak yaratılan birbirinin aynısı insan topluluklarının birbirine uyum içinde yaşadıkları, yaşlanmadıkları, mutsuz olmadıkları, ve toplumun temelinin mutluluk ve cinsellik üzerine kurulduğu bir distopya da geçiyor hikaye. Ki bir çok benimsenmiş olgu var toplum tarafından. “kural ve öğreti gibi.” Ve insanlar tamamen daha doğum şişelerinden buna proglamlanıp bunu benimseyip bununla yaşıyorlar.

Hikaye içinde eski zamanlardan ve bizim degerlerimize daha yakın topluluklar da bulunuyor ve onların gözünden -bi bakıma bizim gözümüzden" yeni insanlığın nasıl göründüğünü, yeni insanlık gözünden bizim toplumumuzun nasıl göründüğünü okuyoruz ve ortaya karmaşık, etkileyici ve insanı yerine göre şaşırtan, hayrete düşüren, duygulandıran, zıt hisler yaşatabilen durumlar ortaya çıkıyor.

Uzun lafın kısası tam anlamadığım halde beni derinden etkileyen bir kitap oldu. Okuyun okutturun diyorum.

Puanım 10/9

Burada kitapla ilgili bir şey soruyorum. Okumayanların bakması tavsiye edilmez.

@GkiraraJ

Bilimkurgu klasiklerinden okuduğum ıkıncı kitap oldu Fahrenheit. Bir çok yerde gördüğüm için uzun zamandır okumak istiyordum ve insanların neden bu kadar sevdiğini de anlamış oldum. Benim yetersizliğim sebebiyle anlamadığım kısımlar olsa da bundan önce okuduğum cesur yeni dünya kitabına oranla daha anlaşılır ve aralarında ki toplumsal benzerlikten ötürü de ayrıca hoşuma giden bi kitap oldu. Cesur yeni dünyanın önsözünde bahsedilen; insanların iki kitabı zaman zaman kıyaslaması ve birbirinin önüne geçirmesi durumunu da anlamış oldum. Ve kendisi de, daha anlayarak okuyacağımı ümit ederek ilerde tekrar okuyacağım kitaplar arasına eklendi. -Bilim kurgu klasiklerinin hepsi böyle bir tık ağırsa ve bu iki kitap gibi bazı yerlerini anlayamayıp, koptuğum noktalar olacaksa biraz daha kendimi geliştirdikten sonra okuyayım yahu. - Ben daha çok Asimov gibi akıcı ve anlaşılır kitaplar beklemiştim. Yoksa bilimkurguya giriş için ağır mı oldular acaba?

Puanım ise 10/9