Bir süredir ağır karamsarlık ve uzun felsefi cümleler içeren kitaplar okuyarak içimi kararttıktan sonra Uzun Hikâye bana çok iyi geldi.
Konumuz zorluklar içinde yaşayan bir aile.
Eseri güzle yapan kullandığı iç ačan, göğüs ferahlatan, akıl dinlendiren sırt üstü uzandıran yeşilli sarılı morlu beyazlı dili.
110 sayfa, büyük punto, yani aşağı yukarı Zweig novellası uzunluğuna tekâbül ediyor.
Notum 9/10.
Kara Bilim cilt 1-2
Klişeler ile dolu ortalama bir hikaye idi. Olan olaylar, karakterler, süreç hepsi klişe, ortalama. Çizimler de ortalama idi. Çok ucuza bulup almistim, 4 5 6 tl gibi bir fiyata bulursanız alabilirsiniz bence. Ne kadar klişe ve ortalama olsa da biraz eğlenceli idi. Zaman geçirmek için okunabilir yani, devami gelirse ucuza alırım.
Hikayesi ise; Başından sonuna kadar olaylar, olaylar,olaylar.
Puanım: 10/5.5
Kitabın çevirisi mükemmele yakındı. Kitabın bir sayfasında orijinal metin varken diğer sayfada da çevirisi vardı. Çeviri çok iyi olduğu için orjinalini okumayı es geçtim.
Kitabın çevirisi de çok iyiydi. Okumanızı tavsiye ederim.
Kısmetse yarın bende brandona elantris ile başlayacağım.
Aaaaa finali çok iyidi bence. Aksiyon, duygusallık, ihanet her türlüsü vardı finalde.
Vardı da açık bırakılan konular da vardı mesela;
- Savaş sonrası Pahn Kahn kasabasına karşı tutumları
- Susebron ile Sir’nin çocukları ölü mü doğdu?(Papaz anlatamadan ölmüştü çünkü)
- Savaş sonrası Idris ile Hallendren arasında ki antlaşmazlıklar devam mı etti?
Devam kitabı çıkacak.
Birkaç gün önce okuduğum Galaktik Çömlek Tamircisi hakkında geç olmadan kısa da olsa bir iki bir şey yazmak istiyorum.
Öncelikle Galaktik Çömlek Tamircisini çok sönük bulduğumu söylemeliyim. Bugüne kadar okuduğum PKD romanları ve kısa öyküleri arasında hiç bu kadar umutsuz olmamıştım. Beni bu düşünceye, Dick’in eserdeki felsefi ve dini içeriği fazla işlemesi değil de konunun çok şey vadedip olayları çok durağan bir şekilde sunması itti diyebilirim. Ana karakter Joe ile başlayan ilginç olaylar daha sonra diğer yan karakterlerin olaya dahil olması ve Kozmik Kuklalar’da yer alan iyi ve kötü, aydınlık ve karanlık gibi karşıt tanrıların bu eserde de farklı bir şekilde karşımıza çıkması sonucu ana karakterin arka planda kalmasıyla yorucu bir hal alıyor. Konusu gayet ilginç ama işleniş bakımından beni pek tatmin etmedi. Okunur mu? Elbette okunur.
Diğer yandan kitabın her sayfasında neredeyse bir harf eksikliği, kelime eksikliği ya da kelime fazlalığı vardı. Bu konuda da Alfa Yayınları sınıfta kaldı bana göre bu kitapta. Keşke fazla bir kaç eleman daha alsalar da bu tür işleri onlara verseler. 
Goblin kral’a başladım gayet güzel de gidiyor ama o isimler yüzünden bazen gitmiyor ya. Yahu 150 sayfa okudum, hala karakterler ve aile isimlerin yarısından çoğunu öğrenemedim. -Büyük ihtimal öğrenemem de.- aşırı karışık gerçekten. 1 saatte 34 sayfa anca okumuşum, o derece.
Ada kitabına tekrar bir şans verdim yarım bıraktığım kitaplara sonra tekrar geri dönerim bazen yanlış zaman olabiliyor şimdilik daha iyi gidiyor kitap.
Kitabın arkasında isimler sözlüğü ve bazı açıklamalar var. Belki size yardımcı olabilir. Ama bana olmadı ve 100lerde okumayı bıraktım. /:
Brooklyn Çılgınlıkları
Eserdeki yol macerasını da çok beğendim 
Evet öyle, önemli olan kısımları zaten öğrendim. Ama bazen iki üç sayfa boyunca surekli onlardan bahsediliyor ya da 4 5 satır arka arkaya şunlardan şunun, bunlardan bunun, şunun busunun busunun busu diye birileri anlatılıyor, tek kelime anlamıyorum.
Shakespeare’den peş peşe iki tane kitap okudum.
Nasıl Hoşunuza Giderse genel olarak güzel bir oyundu ama pek benim tarzım olan bir oyun değildi. Bu yüzden bu oyunu ne çok iyi olarak sınıflayabilirim ne de kötü bir oyun olduğunu iddia edebilirim.
İthaki’den “Bitmeyen Savaş” kitabını yeni bitirdim ve tek kelimeyle muazzam bir eser. Bilim-kurgu önerilerinde sürekli karşıma çıkıyordu ve hep erteliyordum. bir şans verip okudum. içinde savaş olan hikayeleri pek sevmediğimden önyargılıydım fakat büyük bir hata yapmışım. ne kadar güzel, ne kadar eşsiz bir anlatım. kitap insanı içine çeken bir anlatıma sahip. bir solukta okuyup bitirdim.
İthaki Bilim Kurgu Klasikleri serisinden 27. kitap olan Resimli Adam kitabını okudum.
Öncelikle yazardan bitirebildiğim ilk kitap oldu. Daha önce Mars Yıllıkları ve Uğursuz Bir Şey Geliyor Bu Yana kitaplarını yarım bırakmak durumunda kalmıştım. Bunun nedeni, yazar o kitaplarda 2-3 sayfada bir konu değiştirdiği için sıkılmıştım. Devam eden uzun soluklu konu ve paragraflar yoktu. Belki ileride bu kitaplara bir şans daha verebilirim belli olmaz. Ama bu kitabı okumaya başlayınca bitireceğimi anladım. Kitap 18 tane farklı öykü barındırdığı ve öyküler ortalama 15 sayfa civarı olunca konu dağılmadan okuyabildim.
Kitabın detaylı konusuna geçmeden önce editörlükten ve kapaktan bahsedeyim. Kitapta neredeyse editörlük hatası bulunmuyor. Çok sade bir editörlük çıkarılmış. Akıcı bir şekilde okunuyordu. Bu yüzden çok beğendim. Kapak konusundan ise yine harika işler çıkarılmış. Bu seride kapağı kötü olan bir kitaba denk gelmedim.
Kitap, 18 tane farklı öyküden oluşuyor. Resimli Adam’ın vücudunda beliren ve bu olayların gerçekleştiği 18 farklı öykü. Bu öykülerden tek tek bahsedersek bu inceleme yazısı 2 sayfayı bulacağı için fazla uzatmayacağım. Ölümden savaşlara, teknolojik gelişmelerden insan psikolojisine, ırkçılıktan hakikat arayışına kadar konuları içeren öyküler bulunmaktadır. Özellikle teknolojik gelişmelerdeki bazı konular çok güzel düşünülmüş. Öykülerdeki bu teknolojik gelişmelerin olumsuz sonuçlarından da bahsediliyor.
Öykülerin arasından en çok “Gün Geldi Devran Döndü”, “Tilki ve Orman” ve “Kuklalar A.Ş” öykülerini beğendim. “Gün Geldi Devran Döndü” öyküsü beyazların siyahi insanlara yaptığı işkencelerin tersine dönmesini anlatıyor ve çok etkilendim. Diğer öyküler zaman yolculuğu ve kopya insanlar teorisini güzel bir biçimde yediren öyküler. Fazla uzatmadan puanımı verip bitireyim. Puanım 9.5/10.
Bilim kurgu klasikleri serisi içinde tekrar okumak istediğim tek kitap.
