Bir Polisiye sever olarak benim de kitaplarda aradığım özellik bu. Yani sorgulama neticesinde katile ulaşan dedektif öyküleri değil de, bizzat katilin bıraktığı izlerden-delillerden yola çıkarak adli tıp çözümlemeleri ile katile ulaşan polisiye öyküler. Bu tarzda tavsiye edebileceğiniz yazar ve kitapları var mıdır?
1 Beğeni
@SJack Yok estağfurullah tavsiyeydi benim söyledigim sadece. Hatamı değilmi kararsız kaldığım yerleri sizde fark etmişsiniz ama 
Ben bu tarz korku hikayelerini kelime şakalarına benzetiyorum . Türkçe yapılan bir kelime şakası başka dili konuşan insanlara nasıl komik gelmiyorsa onlarınkide bize komik gelmiyor bazen. Korku ve gerilim kitaplarında da bu noktada kesişiyor kanımca. Onları korkutacak ve gerecek hikayeler beni veya bizi korkutmuyor.
Her kültürün kendine has özellikleri var. Örneğin bizde korku filmlerinden de görüldüğü gibi cinler üzerinden sağlanırken onlarda daha çok şeytan,hayalet,lanet unsurlarıyla sağlanıyor. 
1 Beğeni
Söylediklerinize harfiyen katılarak şunu da eklemek istiyorum. Bu tür eserleri hiç şehir görmemiş bir kişi olarak okusaydık daha fazla haz alırdık sanırım. 
Aldığımız zevk hem okuduğumuz eserin yazıldığı döneme hem de bizim yaşadığımız döneme göre belirleniyor biraz.
2 Beğeni
@SJack Kitabı okurken benimde aklımdan geçti bu düşünce Bu hikayeleri dışarıda uğultulu bir rüzgar varken karanlık,soba yanan bir odada dinlesem nasıl bir his olur demiştim 
2 Beğeni
Neresi spoiler acaba, söyleyebilir misiniz? Katilin sorgulananlar arasında çıkmasını kastettiyseniz eğer, bu zaten belirttiğim gibi türün kendisinin bir özelliği. Ahmet Ümit’e özgü bir durum yok.
@Blackheart Malesef benim de aradığım bu ama henüz bulmuş değilim. Fakat Simon Beckett’in bu tarzda yazdığını duydum, onu denemeyi düşünüyorum.
1 Beğeni
Kitabı okumadan sorgulananlar arasından çıkıp çıkmayacağını bilemeyeceğimiz için spoiler, Yazar bambaşka birşey yapıp sorguyu yapanın katil olduğunu bile gösterebilirdi değil mi?
Sorguyu yapan Başkomser Nevzat ve onun katil çıkma olasılığını düşünebiliyorsanız Ahmet Ümit’le hiç alakanız yok demektir.
Kendim için spoiler kullanmamanızı isteseydim mesajları görmezden gel seçeneğini işaretler geçerdim.
Hala ne dediğimi anlamamanıza hayretle bakıyorum. Bahsettiğim şey şu forumun tamamı komser Nevzat kimdir biliyor mu? Buraya girdim yorumunuzu gördüm Ahmet ümit de hiç okumamıştım. Hikayenin sonunu öğrendim. Bu spoiler değil de nedir sizin nazarınızda ? Alakam olup olmamado önemli değil. Önemli olan herkes herşeyi bilmek zorunda değil, bunu anlamanız. Ahmet Ümit’i okumuşsam bile komiser nevzat okumamış olabilirim(ki okudum), polisiyede yeni bir yazar arıyor olabilirim, hikayenin sonunda gerçekleşecek bir şeyi öğrenmek ben dahil hangi polisiye okurunu mutlu edebilir? Tutsam Grange Şeytan yemini kitabının sonunda daha önce şüphelenmediği arkadaşı katil çıkacak şekilde kurgulamış hikayeyi desem, ne kadar spoiler olacaksa, sizin söylediğiniz de o kadar spoilerdır.
Evet Simon Beckett’in David Hunter serisi bu tarzdadır. Tavsiye ederim
1 Beğeni
Hikayenin sonunu nerede yazdım, siz nasıl anladınız, gerçekten bir fikrim yok ve bu saçma tartışmaya daha fazla devam etmek istemiyorum.
Samipaşazade Sezai’ nin Sergüzeşt romanını bitirdim geldim. Yerli klasiklerimizden. Okunması gerekenlerden(tabi ben ne seviyorsak o türden okumalar yapmalıyız taraftarıyım). ‘‘Türk edebiyatında romantizmden gerçekçiliğe geçişin ilk adımı’’. Ben kitapta uzun cümleler ve bu cümleleri oluşturan tamlamalar gördüm. Bazen bir cümlenin sonu gelmeyecekmiş gibi olduğu da oldu. 
Kafkasya’ dan esir olarak getirilen bir kızın başından geçenler anlatılıyor. İlgileniyorsanız okuyun. Sevmeden de okuyabilirsiniz kayıp olmaz.
8 Beğeni
Iain M. Banks’in " Eşekarısı Fabrikası" kitabını okuyan var mı acaba ? Varsa konusunu kısaca söyleyebilir misiniz?
2 Beğeni
William Golding - Sineklerin Tanrısı
İlk 4 bölümü okudum, şu an için pek de ilgi çekici gitmiyor, yazarın dilini beğendim, kafa yormuyor, akıcı, anlaşılır. Bakalım ileride neler olacak.
İlk 4 bölüm için puanlamam her ne kadar gereksiz olsa da içimde kalmasın
Puanım: 6/10
5 Beğeni
Yarım bıraktığım kitaplardan birisidir. Bir türlü asıl konuya giriş yapmadığından mı yoksa çok fazla durağanlığın mı bıraktım hatırlayamıyorum. Belki de bu ikisi yüzünden bırakmışımdır.
3 Beğeni
Geçen sene, 11. sınıfların okuma halkasındaki kitaplarımızdan biri idi. Tıpkı Fahrenheit gibi oldukça belirgin bir mesajı aktarmak üzere kaleme alındığını düşünüyorum, kurgu kısmını Fahrenheit ile kıyaslamıyorum, aynı kulvarda değiller, yanlış anlaşılmasın.
O yüzden kitap bittiğinde de hemen hemen aynı hissedeceksiniz.
1 Beğeni
Bilmiyorum ama ben baya beğenmiştim kitabı.Gerçi kitaptan çok verilen/verilmeye çalışan hoşuma gitmişti.
1 Beğeni
Ve sonunda o müthiş kitaba başladım. Tek cilt olarak almıştım. Elimde tutarken ve o orta dünyayı düşünerek okurken çok büyük bir haz alıyorum açıkçası. Daha ilk sayfalarında film ve kitabın çoğu şeyde farklı olduğunu öğrendim. Daha neler neler çıkacak bakalım karşıma.
20 Beğeni
Ahh Faramir öyle güzel çiziliyor ki kitapta… Filmde yeterince yansıtamamışlar maalesef.
Ben 4 yıl önce tüyaptan 3lü setini 65tlye almıştım, tek cilt de o fiyatlardaydı. Şimdi 65tlye tek cilt bulsam almak isterim, ki farklı baskı tipini almak isteyeceğim ender kitaplardan birisi. Çevirisi, haritası, baskı kalitesi ve sayfalarının “eski” görünmesi…
1 Beğeni
Dünyanın Ötesindeki Orman
Ithaki’nin Unutulmuş Fantastik Klasikler serisindeki ikinci, benimse okuduğum ilk kitabı.
Açıkçası karşılaşacaklarımı tahmin ediyordum ve şaşırtmadı da.
Dönem eserleri olayları koştur koştur anlatır, her şey öyle hızlı olur ki arada kaçan, sonradan değineceğini zannettiğiniz ama unutulup giden alt olaylar yer alır. Bu kitap da tam olarak böyleydi.
Ilk görüşte aşk, hop kötü kraliçe, hop kaçış vs vs. E ama başkan, bir kan davası vardı kitabın başında o ne oldu?
Kitabı orijinal kurgu görmek için değil, genel kültür için okumuştum. Konu da elbette günümüz için özgün değil ama okuru yakalayan bir iki numarası da yok değil.
Yalnız masallarda bile mutlu sonun mutlu sonunun mutlu sonunu görmemiştim. Yanlış okumadınız. Kitap 150’de falan bitebilirmiş ama mutlu sonun üzerine bana “yok artık” dedirten başka mutlu sonlar geldi.
Ilginç bir deneyimdi Aman aman eğlenmedim. Yine de 1 günde bitecek bir potansiyeli var.
13 Beğeni