Endymion hakkındaki düşüncelerim.
Son 300 sayfası ile beni tekrar Hyperion ve Fall of Hyperion gibi mest etmeyi başardı. Endymion’da ısınamadığım karakterler bu kitapta gözlerimi doldurdu. İlk iki kitaptan kalan sorular tek tek cevaplandı.
Kitabın ortalarındayken, detay bolluğundan ve hikayenin yavaş ilerlemesinden şikayet eden birkaç paragraf yazmıştım. Bugün bitirdikten sonra ise o paragrafları sildim, çünkü anladım ki gereksiz gibi görünen onlarca detay ve karakter yazarın mesajının bir parçası. Eğer o “sıkıcı” kısımlar kitaptan traşlansaydı, yazarın söylemek istediklerini bu kadar benimsemezdim.
Allah, Dan Simmons’a bir daha Hyperion Cantos kitabı yazdırmasın, bu sonun üstüne başka bir son olmasın. İlk iki kitabı seven herkes bu ikiliyi de mutlaka okusun.