Bu bana havalandırma gibi geldi biraz. Ben de kitaplarımı senede üç kere raflardan indirip şöyle bir sayfalarını havalandırırım. Faydası oluyor. Hem böcek de yapmıyor.
@Tobizume 4-5 sene az. Benim kitaplarımın arasında 20-30 hatta çok daha fazla yıllık olanlar var. Böyle bir sorunla bir tek rutubet durumunda karşılaştım. Mutlaka odayı havalandırın.
4-5 ayda bir kitapları indirip temizliyorum ama kitapların sayfalarını havalandırmıyordum. Oda yazın iyi hava alsada kışın pek hava girmiyordu. Kitaplığa bahar temizliği yapıp daha dikkatli davranağım. Tavsiyeleriniz için teşekkürler.
Kitapların satır altlarını çizerek okumayı seviyorum, kimine göre kötü bi alışkanlık ama ben bir kaç ay sonra o kitaba dönüp çizdiğim satırları tekrar hatırlayınca mutlu oluyorum. böylelikle kitapları zihnimde koruyorum☺️ ödünc vermekten pek hoslanmadıgım için tek elde o kadar da yıpranmıyor.
Alper Bey, şeffaf cilt kapağı ile kapladığınız kitaplardan bir tanesini paylasabilir misiniz?
Yakınlarda bunları bulabildim. Sırasıyla 2000- 2001 ve 2004’de aldığım kitaplar. O yıllarda genelde satın aldıktan sonra hemen kaplıyordum. Satın alma ve şeffaf kaplık ile kaplama tarihleri aynı tarihlerdir.
Tek sıkıntı yapışkan bant ve şeffaf cilt 10-15 yıl içerisinde sararıyor. Aslında çok daha yaşlı olan kitaplarım da var, 90’larda alıp kaplanmış ama bulamadım. Muhtemelen daha arkalarda kalmış.
Şimdi her kitabıma yapmıyorum ama kapağının kirlenme ihtimali yüksek kitapları kaplıyorum. İlk iki kitabı “şeffaf dosya” ile kaplamışım. 3. kitap ise kırtasiyelerde satılan şeffaf defter kitap kaplama için kullanılan. Şeffaf dosya daha iyi koruyor gibi.
Paylamışınız için çok teşekkür ederim. Son günlerde eleştirmekten bıkmadığım Alfa’nın ciltli bazı kitapları konusunda ne yapayım düşüncesiyle size yazdım. Fikriniz olur da paylaşırsanız sevinirim.
Alfa’nın ( ve Everest) ciltli kitaplarının hepsi olmasa da bir kısmını ben de aldım ve alıyorum. şu ana kadar dağılan Alfa Sert kapaklı kitap olmadı ama özellikle boyutları büyük ve sayfa sayısı çok olanlar ileride dağılabilir gibi duruyor.
Tolstoy’lar ve ileride bu tarz gelecek toplu çalışmalar için HAY ciltli kitapları gibi bir baskı yapılsaydı bu kitapları daha uzun ömürlü olurdu gibi geliyor bana.
Korumak için tek yapabildiğim belirli bir açıdan fazla kitabı açmamak ve kitaplıkta yer yoksa, bir yere yığıyorsam dik olarak değil de yatay olarak yığmak.
Alfa’nın Tostoy serisi kitapları kaygan bir cilt yüzeyine sahip. Abartmadan söylüyorum havadaki tozu tutuyor, sağlamca bir kavrayışta parmak izlerinizi gözlemleyebiliyorsunuz, silmek ise tam bir facia… Kitabın ebatı küçük ve kitap bittiğinde sırtında çatlaklar meydana geliyor. Dediğiniz çok doğru malesef çoğu yayinevi İş Kültür’un standartlarını tutturabilmiş değil.
Öneriniz için çok teşekkür ederim.
Aynı ciltleme Everest’in Ciltli olan baskılarında da var.
Benim en sevdiğim kitaplarımdan bazıları da bunlar, çok sık yerinden çıkarıyorum, okuyorum ama yine de cilt kapağı tozlanıyor ve bu toz kapağa yapışıyor, ıslak ya da nemli bez sıkıntı olabilir diye sık sık kuru bezle tozlarını siliyorum bu kitapların.
Acaba kağıt bant kullanılsa da böyle olur mu? Bu şeffaf bantlar gerçekten sararınca sinir bozuyor. Üstelik sökmeye kalkınca net izi kalıyor. Eskiden kitabı şeffaf kaplamak gibi bir durum vardı. Benim de elimde var böyle kaplanmış ama sonra sökmek istediğinde berbat bir görüntü oluyor. Belki kağıt bant buna çözüm olabilir. Hem iz bırakmaz hem de kolay sökülür.
Hiç aklıma gelmedi, ben edinip deneyeyim ama sararma da 3-5 günde belli olmuyor. 
10 yıl sonra bu mesajı alıntılayıp, durum hakkında bilgi veririm
O zamanlar kağıt bant var mıydı emin değilim. Ben kalemtraşı bile zor bulurdum kaldı ki kağıt bant yani. On yıl sonra kim öle kim kala ama unutmazsan merak ediyor olurum. 
2000’ler değil de 1800’ler gibi olmuş. Bizim zamanımız da kalem bile yoktu, elimiz de çekiç çivi ile taşa kazıyorduk yazacaklarımızı.
Korumuyorum.
Iki haftada bir gelen temizlikci o rengarenk tuylu seylerle ust yuzeylerinin tozunu aliyor. Raflardan indirip kitap havalandirmak gibi bir huyum da yok. Yirmi senedir kitap biriktiririm, bir kez olsun bocekle karsilasmadim. Ana cadde uzerindeki evimin pencereleri de yedi yirmi dort aciktir. Sararsinlar. Yasayan seyleri, zamanin etkilerini gorebildigim seyleri severim. Benzer sekilde dovmelerimin de zamanla solmasini seviyorum.
Kitaplari dokunulmaz birer obje gibi gormuyorum. Dokunulacak, yasanacak, istendiginde oksanacak, istendiginde acilip okunacak birer dunya gibi goruyorum.
Ekleme: Bilgisayarimin monitorunu goz hizasina yukseltmek icin altina koydugum kitap 1934 yili basimi bir Lugat.
Kitap korumak da nereden çıktı yahu? Benim en sevdiğim kitaplarım sahaflardan aldıklarım. Kondisyonu iyi olsun önemli olan o
Korumak ve kondisyon aynı yolun yolcusu olmuyor mu?
Sanirim @BiblofilYouTube yirtik olmamasini kastediyor. Benim de tek takildigim odur. Yirtik olmasin yeter:)
Sararmadan tozdan vs bahsedilmiş diye gördüm.
Benim için sayfaların dizilimi bozulmamış, kapağında ya da sırtında herhangi bir kusuru olmayan, köşeleri keskin, kısacası eli yüzü düzgün ve okumaya elverişli kitabın kondisyonu iyidir.
Sararmış olması ya da biraz tozlanması bana kötü gelmiyor. Demek istediğim buydu.
Kağıt bant ilk yapıştırıldığında kolay sökülür ama çok uzun süre durduğunda yapışkanını salmaya başlar ve zor temizlenir. Genellikle maskelemede falan kullanıldığı için bir yere yapıştırıp bırakmak için çok uygun değil. Sökerken o sarımsı rengi ve yapışkanını bırakır. Mesela şu an iş yerinde bir kağıdı monitöre kağıt bantla tutturmuşum. Çekince yapışkanı kağıtta ve monitörde kalıyor 
