Okuma Etkinliği - Ölühane Kapıları (Malazan #2) - Steven Erikson

Çok şükür bugünde utandık :frowning: ZÇ = FI >>> Malazammm!!!

1 Beğeni

Sayfa 552’ye gelmediyseniz açmayın.

Kötü oldum. Sevdiğim karakterlerden Kulp gitti gibi, gibi diyorum çünkü belki çıkar Yüzüklerin Efendisindeki Gandalf gibi bir umut işte :smiling_face_with_tear: Anomander Rake ismi bu kitapta geçip duruyor ama henüz cismini göremedik :smile:

5.kitaba geçtim şuan.

2 Beğeni

795.sayfa sürprizbozan

üçüncüde de olmadı derken Duiker neyi kastediyor, anlamadım.

2 Beğeni

Hocam ingilizcesinde “thrice denied” diyor. Şimdi tam hatırlayamadım öncesine gönderme var mı yok mu, ama bir önceki cümlede “as if to deny the day” (günü inkar edercesine) deniyor. Deny reddetmek, mahrum bırakmak, inkar etmek anlamlarına gelebiliyor. Yardım etmeyi de reddetti falan, buna dayalı bir kelime olabilir diye düşünüyorum. :thinking:

2 Beğeni

Elif bu kez hızlı davranmış. İthaki de destek oluyor galiba.

1 Beğeni

Ben ilk çalışmasını daha çok beğenmiştim ama bu da harika. Detay seviyesini epey beğendim. İthaki inşallah destek veriyordur sonuçta reklamını yapıyor.

1 Beğeni

Ben de hatırlayamadım açıkçası. Daha üçüncü bölümdeyim. :frowning:

Ama Coltaine’in ölümü beni mahvetmiş, paramparça etmişti. Hele o kadar badire atlatıp da kale kapısı önünde şerefsiz Pormqual’ın çapsızlığı yüzünden ölmesi resmen yürekleri dağladı. :cry:

@MelihAntepli Maalesef olabilecek en kötü ölümlerden birine kurban gitti Kulp. Kendisi sevdiğimiz bir büyücü idi. Üzdü. :frowning:

1 Beğeni

823.sayfada bugünü sonlandırdım. Yarın kitabı bitireceğim. İlk 100-150 sayfa zorlu geçti ama sonrasında kitap çok güzelleşti. Coltaine çok kıymetli bir karakterdi kesinlikle, kıyıma uğradıkları o son savunmada gerçekten üzüldüm. Ayrıca Sekala Geçişi’ndeki savaş okurken en fazla heyecan duyduğum bölümlerden biriydi. Bu kitap bu kısımdan itibaren rüştünü ispatladı.

2 Beğeni

Arkadaşlar biraz hızlı okumuyor musunuz acaba? Okurken “ka-chow” diye ses de çıkarıyorsunuzdur siz. Eskiden 300-400 sayfa okurdum. Hey gidi günler, yaşlandım.

8 Beğeni

Okumadığım 75 mesaj var. Daha fazlasına dayanamam. O yüzden konuyu kilitlesem mi diyorum?

1 Beğeni

Ben de hemen geri açarım. Tehdidin infilak etti.

1 Beğeni

image

2 Beğeni

Malazan adamlarla ters düştüm demin. Durumu nötrlemeye çalışıyorum. Ben şimdi yan sekmeye geçiyorum. İstediğini yapabilirsin.

2 Beğeni

Benim zirvem 1000 sayfalık Işığın Anısını ( içinde Harry Potter kitabından daha uzun bölüm var kitapta.) 1.5 günde bitirmekti. Bir günde 600-700 sayfa okumuştum. Nasıl başardığım hakkında en ufak bir fikrim şu an yok. Günde 200 sayfa okumak bile zorluyor şu sıralar. Malazan’da bu ivmeyle giderse son kitaplarda yeni bir rekor kırabilirim. Evreni tam olarak kafamda oturtamadım hala. Açığa çıkması gereken gızem sayısı fazla. ( Kötü bir şey değil. )

5 Beğeni

Aynı durumdayım, ben de Zümrüdüanka Yoldaşlığı’nı bir günde hatmetmistim. Eski tasasız günler :cry:

3 Beğeni

Bu arada şu anda evren hakkında en merak ettiğim konu, bu Ata Irklar egemenliği nasıl insan ırkına kaptırdı ? Bazı tek tük ipuçları yakaladım ama tam olarak insanlar ne zaman gerçekten bu ırklara diz çöktürdü ya da bu ırkların altın çağları geçmişte kaldı. Imasslar mesela Raraku Çölü’nde gerçek İlk İmparatorluğu kurmuş Dediğim gibi çöküşler hakkında yanlış okumadıysam bazı ipuçları var. ( Jaghutların tek yaşamaları, güç aşığı olmaları, T’ian Imasslar bir ayin yapmışlar, namevt olmuşlar. Bu durum çöküşlerini tetiklemiş olabilir ama genel bir cevap yok henüz. Forkrull Assailer kim, Trellerin olayı tam olarak nedir?

1 Beğeni

Hepsi Rafo. Biraz sabır. :slight_smile:

3 Beğeni

Dün bir arkadaş 50 sayfa FA okudum hiçbir şey anlamadım demişti. Spoiler’ı açmadım ama umarım durum öyle değildir. :smiley:

Spoiler içinde, henüz cevaplanmayan ve okurun (@JaimeLannister’ın) haklı olarak merak ettiği sorular yer alıyor.

Bunların hepsi zamanı geldikçe açıklanacak.

1 Beğeni

ikinci kitabın özeti : Yolun, yolumuzdur.

Bir yiğit gördü bu dünya, senden başkasını da görmedi.

"Coltaine rattles slow
across the burning land.
The wind howls through the bones
of his hate-ridden command.
Coltaine leads a chain of dogs
ever snapping at his hand.

Coltaine’s fist bleeds the joumey home
along rivers of red-soaked sand.
His train howls through his bones
in spiteful reprimand.
Coltaine leads a chain of dogs
ever snapping at his hands.
"

Kitaba geniş bir açıdan bakınca bu şiir daha bir anlam kazandı.

4 Beğeni