Sitede yer alan yayınevleri yetkililerinin bazılarının aynı sorunun birkaç defa sorulması durumunda kızması bana çok tuhaf geliyor. Bunu bir şikayet olarak algılamayın, fakat öyle tuhaf geliyor ki yazmadan duramadım.
Orta okulda kırtasiye işletiyordum. Üniversite bitti bir müddet proje ofislerinde çalıştım. Herhalde oradan gelen bir alışkanlık bu, biz müşteriyi her zaman veli nimetimiz olarak görürdük. Abartarak söyleyeceğim tabii fakat tokat atsa diğer yanağımızı çevirirdik. Projecilik işindeki rekabetten (ve esnaflıktan) kaynaklı bir durum bu sanırım.
Fakat sitede aksi bir durum görünce gerçekten şaşırıyorum. Yani bu site üzerinde aynı soru 50 defa sorulsa ne olur ki kopyala yapıştır yap işte cevapları, çok mu zor? Benim mantığıma göre eğer gün boyu aynı soruya 100 defa cevap vermem gerekiyorsa ve bu durum bir kitap dahi satılmasını sağlayacaksa, varsın sorsunlar hepsini cevaplarım.
Çok enteresan gerçekten. Asla anlam veremediğim ve mantık süzgecimden geçmeyen bir şey. Yani en mantıklı cevap olarak yayınevlerinin demek ki gerçekten karnı tok, bu sitedeki 10-15 kişi alsa nolur almasa nolur bunlarla mı uğraşacak şeklinde bir şey geliyor aklıma. E o zaman da niye bu siteye geldi ki diye soruyorum tekrar kendime.
Böyle enteresan bir durum işte.
Ekleme: Bu nedenden dolayı kurunun yanında yaşı da yakarak bütün yayınevi konularını takip etmeyi bıraktım. Zaten öyle çıksa da okusam bir an önce diye takip ettiğim bir kitap da yok.
Sitedeki bazı kişiler diğerlerine kaba tabirle * laf atmaktan * keyif alıyor sanki. Derdin varsa insan gibi yaz, neyin tribine giriyorsun?
Birde her konuda her zaman fikir sahibi olanlar var, yalnızca kendi düşünceleri doğruymuş gibi davranıyorlar.
Bakım Rıhtım kurallarında ne diyor?
Kesinlikle.
Yeni kitap haberleri ve indirimleri öğrenmek için çok etkili bir topluluk, ancak tartışma için berbat.
Tartışmaları düzeyli yapana hiçbir lafım yok tabii ki tartışmalar olacak, ancak uzattıkça uzatanlara, konu dışına çıkıp komplekslerini gösterenlere tahammülüm yok, forumdan soğutuyorlar insanı.
Not: Amacım nefret kusmak değil, kayıt olduğumdan beri ardı kesilmeyen negatif davranışlara daha fazla sessiz kalamadım. Yöneticiler çok tahamüllü davranıyorlar kural ihlali yapanlara, ben olsam direkt banlardım. (Neyse ki benim elimde değilsiniz haha. Buradan kaptanlarımıza ve diğer emeği geçen herkese saygılar sevgiler )
Peki, yukarıdaki yazı senin hakkındaysa, hakkında yazılanları inkar ediyor musun? Yoksa, “Evet, böyle yaptığımı kabul ediyorum ve bu yaptıklarımda bir sıkıntı görmüyorum.” mu diyorsun? Merak ettim.
İnkar ediyorum tabii ki. Kimseye laf attığımı düşünmüyorum ki bunu düşünme eylemine girmeme gerek yok öyle bir şey yapmıyorum. Nasıl ki 200 kelimeyle konuşan birisi 2000 kelimeyle düşünen birisi gibi düşünemezse bazı arkadaşların da yanlış anladığını düşünüyorum ki bir kaç kez başıma geldi. Yanlış çıkarımlar yaptıklarını düşünüyorum normalde yanlış çıkarımlar( veya niyet okuma) en büyük problemim olmuştur ama sadece benim problemim değilmiş.
İkinci satıra katılmıyorum zaten her şeye fikir belirtmem genel de susarım. Eşik noktasını açarsa artık patlarım ve ortaya saçılır. Bugün onu yapacaktım yine yapmadım. Ama insanların her konuda biraz bilgi sahibi olmasının iyi bir şey olduğunu düşünüyorum. Kitaplar da bunun için var. Günümüzde ise insanları “bilgi sahibi olmadığın konuda sus” diyerek ikinci konuma getirmeye çalışırlar, böyle bir durumda karşıdaki insan veya insanlar daha iyisini biliyorsa bir münazara yaparsınız ve herkesin faydalanacağı şekilde sohbeti bitirirsiniz. Neyse meramım budur gerisi çok da umrumda değil.
İtiraf ediyorum ki bir anne olarak Ayfer Öykü ağladığı vakit özellikle de canı yanıp ağladığında kendimi sıkar sonra da dayanamaz hüngür hüngür ağlarım. Benim ağladığımı gören kızım daha da çok ağlar. Anneli kızlı ağlarız
İtiraf ediyorum, eleştirdiğim insanların ta kendisi olmuşum. Kolay kolay hiçbir şeyi beğenmiyorum, aza kanaat etmiyorum. Hayatımı çok zorlaştırıyor. Artık yapmaktan hoşlanmadığım alışkanlıklarımdan vazgeçemiyorum, değişimden çok korkan bir insan hâline geldim. Hayattan korkuyorum…
Sizin yaptığınız umut verici bir şey çünkü ve bence bu durumdayken şu an düşündüğünüz şeyleri unutmamaya çalışıp üzerine inşa ederseniz bazı şeyleri bu umut da boşa çıkmaz diye düşündüm bir an.
)
