Robert Jordan’da olmasa da Brandon Sanderson karanlık evren yaratmada daha istekli örn(Sissoylu). Zaman Çarkında karanlık evren daha iyi anlatılabilirdi dememin sebebi son kitaplarda Kurtkatili’nin ben Afet’te büyüdüm benzeri sözleriydi.
Yani demem o ki: Brandon Sanderson klasik epik fanteziyi aşıp hikayeyi gri ögelerle donatıp anlatımı daha gerçekçi hale getirebiliyior. İnsiyatif kullanıp Zaman Çarkı’na ne aydınlık ne karanlık karakterler yerleştirseydi hikaye daha özgün olabilirdi. Isam (kurtkatili) gri karakter olmaya çok yaklaşmıştı ama Perrin’in karakter gelişimi için harcandığı için işe yaramadı.
Karanlık taraf konusunda Mat’e aynaların içinde söylenen ışığın yarısından vazgeçmek kehanetinin ne olduğunu anlayana kadar Mat karanlık tarafa geçecek diye beklemiştim. Hatta ve hatta gözünün birini kaybedince ’ ben bunun için mi korkmuştum’ o kadar diye hayıflanmıştım. Ama tabi sonuç itibarı ile en sevdiğim karakter taraf değiştirmediği için mutluyum
Karanlık veya gri karakterler serinin ruhuna aykırı kaçıyor. Yine de Işığın evlatları bu konuda gayet güzel iş çıkarıyorlar bence. Zaman Çarkı olduğu haliyle gayet güzel bir seri, tabii bazı uzatılmış bölümler dışında.
Bir fanart yüzünden onun anlamını çözmüş olduğumu hatırlıyorum. (Hafızam yanıltmıyorsa eğer…)
@cankutpotter Bana göre her haliyle güzel seri. Ben uzun betimlemeler okumayı seviyorum, karanlık karakterleri okumayı da. Gerçi baştan beri saf kötü olan karakter yok. Shai’tan dışında.
Ah ah ben ara verdim. Şu an başka bir kitap okuyorum. Bunu bitirince döneceğim ona. Bitirdikten sonra ben de sizin gibi biraz uzak kalmayı düşünüyorum. Yakın zamanda ben de bitiririm umarım
Bence siz Zaman Çarkındaki İyi ve Kötü felsefesi ile karakterlerin iyi veya kötü olmasını karıştırıyorsunuz ve sanırım bunun nedeni iyi ve kötünün sadece kavram olarak değil cisimleşmiş olarak karşımıza çıkması.
Verdiğiniz Isam örneği sadece trajik bir hikaye olduğu için size gri bir karakter olarak geliyor. Kötülüğünün bir sebebinin olması onun yaptığı kötülüklerin vicdanen farkında olduğu anlamına gelmiyor. Ayrıca yaptığı iyi hiçbir şey de yok yada yaptığı kötü şeylerle iyi bir amaç gütmüyor. Öte yandan gri karakterleri niteleyen bu özelliklerin hepsi Rand Al’Thor’da, Perrin Aybara’da Egwene’de ve daha bir çok karakterde az yada çok mevcut. Perrin’in karısını bulmaya çalışırken yaptıkları, Rand’in sürekli olarak yaptığı zalimce şeyler vesaire…
Kitabın türünden ötürü karakterlerin iyi veya kötü kalıbına sokulması kolaylaşsa da “gri” karakterin ayrımını yapmak çok zor değil.
Eğer Rand karanlık tarafa geçmeyi düşünseydi, Lanfear ile birlik olup Shai’tan’ı yendikten sonra Çark’ın yeni efendisi benim deseydi onun “gri” bir karakter olduğundan söz edilebilirdi. Ama Rand’ın genelde ılımlı kararlar alması, deliliğinde bile sürekli kendini frenlemeye çalışması, kanlı kararları zorunluluktan ötürü vermesi Rand’ın “kahraman” tanımına uyduğunu gösterir.
Aynı şekilde Mat ve Perrin’in aldıkları acımasız kararların zorunluluktan kaynaklandığı görülebilir. Örnek: Perrin’in işkencenin bir sonuç vermeyeceğini bildiği için Shadio Aiel’in elini kesmesi ve tehdit etmesi. Mat’in yanında kaçırdığı imparatoriçe varken yakalanırsa başına kötü şeyler geleceğini bildiği için Seanchan’larla savaşması.
Bununla birlikte “gri” karakter tanımına en çok uyan kişiler olan Isam ve Mazrim Taim’in davranışlarını zorunluluk, iyi/kötü, görev bilinci yerine bireysel çıkarlar yönlendiriyor. Örnek olarak: Isam’ın kendi çıkarı için terkedilmişlerin emirlerini uygulaması. Mazrim Taim’in önce Rand’ın tarafını tutup sonradan daha fazla çıkar gördüğü için karanlık tarafa geçmesi.
Yani “gri” bir karakter kendi çıkarı için ahlak kurallarını elinin tersiyle itip kendi bildiğini yapacakken bu kitaptaki karakterin davranışı ya “Tü kaka karanlık ne beter bir şey, en iyisi şunlarla savaşıyım.” ya da “Oo karanlık mükemmel bir şeymiş, hem shai’tan bana güç verdi.” şeklinde oluyor. Yaptıkları acımasız davranışlar da kaçınılmaz bir sebepten ötürü gerçekleşiyor.
Gri karakterleri tanımlayan şey kişisel çıkarlarsa o zaman bütün terkedilmişleri bu kefeye koyabiliriz. Sonuçta hepsi ölümsüzlük için Shai’tan’ın tarafına geçtiler. İyi ve kötü, zorunluluk, görev bilinci vesaire hiçbiri bunları düşünmedi. Mazrim Taim de aynı şekilde terkedilmiş oldu.
Bence önce gri karakterin tanımınızın net olması gerekli. Benim için gri karakter hedefine ulaşmak için etik veya değil hiç bir kuralı veya kodu umarsamayan karakterlerdir. Edit: Hedefinin iyi olması şartı ile Kahraman dediğimiz Rand bir noktada tüm evreni yok etmek üzereydi. Eğer Min onu durdurmasa Sınırboyluları ve belki sığındıkkarı şehri Choden Kal ile yok edecekti.
Zaman Çarkı’nın felsefesini daha iyi anlayabilmek için size Śūnyatā kavramını araştırmanızı tavsiye ederim.
7.cildi dün bir çırpıda bitirdim. Son 200 yine akın akın gitti. Ama genel olarak çok kısa süreci anlattı kitap bize. Öncelikle Pedron Nial karakterinin neden seride olduğunu anlamadım. 7 cilt boyunca alttan alttan bize anlatıldı ve sonra hiçbir doğru düzgün icraat yapamadan paket oldu. Ondan sonrada hiçbir bölüm göremedik o olay hakkında. Akabinde devam eden bölümler hakkında kritik pek kayda değer birşey göremedim. Bu cilt genel olarak sıkıcı geçsede son 200 sayfa ve özellikle Koruluk ile Kılıçlar bölümleri seri boyunca en sevdiğim bölümler arasına girdi. Sonrasında Randin hançer ile yaralanması ve bir gaflet haliyle Sammaele saldırması, o kondisyonla mücadeleye girmesi şaşırtıcıydı. Sammael ile olan kapışması bana Rahvin ile olanı hatırlattı. Önce atar gider sonra Terkedilmiş kaçıyor sonunda da serateş ile Kaboomm. Shadar Logothda olan olaylara pek kafam ermedi. Liahın tekrar ortaya çıkmasında bir bit yeniği arıyorum ama aklima bişey gelmiyor çok mantıksız yoksa. Nasil dayanabilir orada günlerce? Ayrıca Randa yardım edeni tahmin etsemde emin olamıyorum ve o gizem hikayeye çok büyük heyecan kattı. Her sahnede Moiraine ne zaman gelecek diye bekliyorum ve biliyorum ki kesin ölmedi ve gelecek. Neyse biraz karıştı ama ben sonu ile bütün alırsak 7.cildide beğendim. 8.cilt kısa olduğu için hemen devam edeceğim.
Mazrim taim ile terkedilmişlerin farkı: Mazrim taim güç elde etmek için önce Rand’a boyun eğip sonra karanlık tarafa geçti, hatta son savaşta amacı savaşmak değil Demandred’in elindeki Sa’ngreal’i almaktı; terkedilmişler ise çıkarları doğrultusunda doğrudan shai’tan’a teslim oldular. Yani Mazrim taim taraf farketmeksizin güç ararken terkedilmişler kısa yoldan karanlık güce ulaştılar. O yüzden Mazrim taim “gri” karakter olurken, terkedilmişler “karanlık” karakter oluyor.
Gri karakter de karanlık karakter de çıkarları doğrultusunda hareket eder. Ancak gri karakter her iki tarafa da rahatlıkla hizmet edebilirken karanlık karakter sadece karanlık tarafa hizmet eder.
Şunu unutmamak gerekir Rand basit bir çiftçiyken bir sene içerisinde Ejder oldu. En büyük derdi tarlayı çapalamakken birden hikayelerdeki terkedilmişlerle savaşmaya, krallıklar fethetmeye, ırkları birleştirmeye, kafasının içindeki deli bir adamla yaşamaya mecbur kaldı. Yani Rand’ın aşırılıkları onun karakterinden değil, aşırı zihinsel yüklenmesinden kaynaklanıyor.
Ben seriyi bitirdim ve Yeni Bahar’ı şimdi okuyorum. Yeni Bahar başlangıç kitabı olarak geçiyor. Ama en son okumak daha mantıklı bence. O dünyayı bilip tanımış olarak okuyorsun.
Bu arada 7.ciltin sonunda Randa el uzatanin kim olduğunu hangi kitapta öğreneceğiz???
Ek olarak aklima gelmişken Sammael neden Shaidolari bölük bölük ölüme gönderdi o bölümü pek anlamadım. Sonradan mi anlayacağım yoksa ?
Bu dediğiniz yine Terkedilmişlere uyuyor. Onlar da bir zamanlar iyiliğe hizmet eden Aes Sedailerdi. ve o zaman da güç peşinde koşuyorlardı. Demandred, Samael ve birkaçı daha, başta Işığın tarafında savaşıyorlardı. Demandred neredeyse Lews Therin ile eşit derecedeydi.
Rand’in yaptıklarını sadece bir yere kadar psikolojik durumuna bağlayabiliriz. Aynı Rand ölmüş bir kızı hayata geri döndürmek için neredeyse kendini Kavuracaktı. Durumunu kabullendikten sonra Rand dünyayı kurtarmak için daha da sertleşmeliyim diyor ve bunu bilinçli olarak seçiyor.
Kötülük bir dış etken olarak değil, insanın yaratılışında bir iç etken olarak var. Bütün insanlar içlerinde o kötülük itidadı ile doğuyor. Tıpkı aynı şekilde iyilik istidadı ile doğdukları gibi. Bu da aslında her insanın aynı zamanda hem iyi hem de kötü olduğunu gösteriyor. Tamamen beyaz veya tamamen siyah diye bir şeyin olmadığını, insanın Nirvanaya ancak bu etkenleri hiçe sayarak, bunların ötesine geçerek ulaşabileceğini anlatıyor Zaman Çarkı.
Kitapta hiç beklemediğin anda öğreneceksin. 12. Kitabın 600. Sayfasındayım ama neden yardım etti onun bilgisi yok henüz. Birde boşa tahmin yürütme ummadık taş baş yarar
Ya bu olay kötü işte. 7.cilt sonundaki heyecan verici bir olayı gidipte 12.ciltte öğrenmek çok sıkıntı. Daha Pedron Nialin ölümündeki olayları zar zor hatırlıyorum, bunu hatırlamak daha zor olacak.
(Hafızam yanıltmıyorsa eğer…)
