Seriyi okumayı bıraksınlar o halde?
Gerek yok zaten okumaya; sıkıcı ve gereksiz bir seri.
Rand zaten varoluşsal sıkıntılar yaşıyor, ayran gönüllü, herkese aşık. Perrin desen -çok özür dilerim TDK - hanım köylü. Mat desen ukala, hödüğün önde gideni. O kısımları da atlayabilirsiniz.
Kitabı komple atlayıp final kısmına gelin en iyisi
Bence sadece Padan Fain bölümleri okunsa yeter. Geri kalanlar NPC gibi karakterler, okunmasalar da olur.
Okudukça bunları kitapları satsam mı diye düşünüyorum.
Ben yine insaflı davranmışım Sadece Nynaeve karısına ayar oluyordum. Siz adam bırakmadınız
Ama katılıyorum Padan Fain tek ilgi çekici ya da en ilgi çekici karakter.
- Kitaptayım çok severek okuyorum ama kafa karıştırdınız.
Oku hocam ya. Bakma sen buraya hiç Bende okuyorum ama araya hem başka seriler girdi hem de 4.kitap’ın bir kısmı yok bende hatalı baskıdan dolayı. Ondan dolayı biraz soğudum ama seriyi bende sevdim.
Ben de beşinci kitabı okuyup bırakmıştım birkaç yıl önce. Bir süre önce en baştan seriye başladım ve beşinci kitabın ortasındayım şu anda. Dürüst olmak gerekirse özellikle Nynaeve’ i sinir bozucu bir karakter olarak buluyorum ve zaman zaman diğer kadın karakterler de bu şekilde sinir bozabiliyor. Yine de birkaç ufak noktada Nynaeve’ in kendini eleştirmesi hoşuma gitmiyor da değil haricinde kıl bir tip. Ancak tüm bunların yanı sıra Robert Jordan’ ın o uzun betimlemeleri ve düşman, dost neredeyse her saftan, hikayeyi dört beş koldan yürütmesi ve sonunu bağlayabilmesi bence çok iyi. Çok detaylı bir dünya çizmiş Robert Jordan, bu seriyi bu kadar gömen arkadaşlara bir anlam veremiyorum açıkçası. Ve bence seride bu tip kusurlu karakterlerin olması bir anlamda karakterlerin oldukça gerçekçi olduğunu gösteriyor bizlere çünkü baktığımızda hayatımızda Nynaeve kadar sinir bozucu, Egwene kadar hırslı, Elayne kadar anlayışlı veya Mat kadar kumara düşkün, Rand kadar cesur ve Perrin kadar… Perrin’ e Ne diyeceğimi bilemedim ama her neyse. Demek istediğim şu, bu tip karakterler gerçek dünyada rastlanılabilecek tipler olduğunu ve böylesine geniş bir evrende güzel karakter tasvirleri olduğunu düşünüyorum. Seriye bütüncül yaklaşmalıyız bence biraz yoksa ben de - ileriye dönük spoiler beşinci kitabı okumayanlar açmasın- Rand’ ın üç kadınla ilişkisi olması, Seanchan’ ların kölelik mevzuları, bazı aiel adetleri gibi hoş olmayan bazı olayların olduğunu ve Jordan amcamın yer yer tekrara düşmesi gibi durumları görüyorum. Spoiler kısmı için bu durumlar günümüz dünyasında kabul edilemez ve Robert amcam bunların birkaçına biraz romantik yaklaşmış gibi ancak yine de orası kurmaca bir evren olduğundan ve güzel yazılıp tasvir edildiğinden bence seri okunabilir hale geliyor. Koskoca 15 kitabı yerden yere vurmaya sebep olamaz. Birde bu seri tam olarak “mükemmel kahraman” konseptine uymuyor ve yer yer hayatın siyah beyazdan ibaret değil de gri olduğunu vurguluyor hissiyatı veriyor bana. Ki ileride bunun daha çok üzerine düşüleceği gibi bir kanım var. Bu açıdan da ben seriyi oldukça beğeniyorum.
İlk 7 kitabı okudum ben de. Epey oldu, 1.5 sene falan. Bir noktadan itibaren, sanırım 4.den itibaren, evreni özlediğim için okuyordum. Yoksa pek ilgi çekici karakter yok bence. Evreni çok detaylı ve okuması keyifli ama hikayesi falan pek ilgimi çekmemeye başlamıştı son kitaplara doğru. Yine de okutturuyordu, orası ilginç. Malazan’dan sonra yüzüne bakasım gelmiyor maalesef.
Ben de Malazan’ ın ilk kitabını okuyup bırakmıştım. Bir tık ağır gelmişti bana ve ikinci kitap elimde olsa da henüz devamına girişmedim ama seri tamamlanmaya yakın diğer kitapları edinip okuma gibi bir düşüncem var. İki seriyi karşılaştırmanın çok doğru olacağını sanmıyorum ama Zaman Çarkı beni epeyce kendine çekiyor.
Seriyi 8-9 ayda bitirmiştim, 2019 senesinde. Hiç bir kısmı atlamadım. 9-10-11. kitaplarda Perrin-Faile bölümlerinde biraz sıkıldığımı hatırlıyorum. Ama heyecanlı, beklenmedik şeyler tabiki o kitaplarda da oluyor. Sabırlı bir okuyucuysanız, sonrasında ne olacağını görmek istersiniz.
Serinin finali benim için duygusal olarak yoğundu. Karakterlerin gelişimini gördüm, koskoca seri… Karakterler aslında arkadaş gibi oluyor insana. Öfkelendiriyor, güldürüyor ve ağlatabiliyorlar. Kanlı, canlı gibi geliyor adeta. Yani alışıyorsunuz. Çok karakter, çok macera demek…
Sadece iyinin ve kötünün savaşı değil bu seride anlatılan…İstemeden kahraman olanın, zalim olmasına rağmen kendilerini iyi görenlerin, dünyayı ya yok edecek ya da kurtaracak olanın, yalnızca hiçlik isteyenin savaşı…Neyse, sözün özü ben seriyi çok sevdim. En sevdiğim karakter ise Rand al’Thor oldu.
Seride Kral Arthur efsanesine ait benzerlikler de var ayrıca…
Bence satın aldıysanız seriyi okuyun, Türkçeye çevrilmiş okuduğum iyi fantastik serilerinden birisi Zaman Çarkı.
Bazen başka seriler ile kıyaslayıp daha iyi veya daha kötü dediğim oluyor ama bu biraz da o hikayenin o an ben de yarattığı etki ile ilgili.
Benim yukarıda diğer dediklerim şaka.
Orasını atlayın, burasını atlayın denildiği için şaka yapıyorum, atlamak yerine hiç okunmaması daha iyi olur bence.
Ben tekrar okumaya başladım. Sevdiğim kısımları özellikle açıp açıp okuyorum. Misal 4. Kitap bence müthiş.
Köy savunması yaptıkları kısımlar çok hoşuma gidiyor.
İlk yarı diyebileceğim 6. Kitabın sonu hele.
Zaman Çarkı benim favori serim, ama her muhabbet açıldığında gömmeye yer arayan birileri çıktığı için artık uğramıyorum pek başlığa Zaten serinin ne övmeme ne savunmama ihtiyacı var diyorum. Bunca yıl olmuş, bu kadar basılmış/satmış…
Hala merak edip hiç okumamış olan için dünyada fazla fazla yorum mevcut. Ucundan seriye girmiş olanda zaten fikrini edinmeye başlamıştır. Sarmayanın bırakması, sevenin tüm enginliğine doyarak hızlıca sonuna varmasını dilerim.
Bu saatten sonra okumayan da okumasın, nasıl olsa benim kaybım değil .
Nynaeve’in karakter gelişimi için bile tekrar okunur. Örgüsünü çekmeyi azaltıyor.
Beğenmiyorsan git beğendiğin şeyi oku değil mi? Şaka yaptığını bildiklerimize bir şey söylemiyorum. Trollük yaparsan ben seni beslemem. Zaten serimizde yeterince Trolloc var… Biz köklerini kazımaya çalışırken başka bir boğazı besleyecek kaynağımız yok.
- Kitabı bitirmek üzereyim ve muhtemelen tüm kitapları satın almamış olsam bırakırdım seriyi. Bu kitaptaki peşpeşe gelen son derece absürt durumlar iyice okuma hevesimi kaçırdı. Rand ve Mat için devam ediyorum.
Egvene’in amirylin yapılmasının hiçbir mantıklı açıklamasını bulamadım. Terkedilmişlerin bile yapamadığı şeyleri bu kadın karakterlerin zart diye iki saniyede yapması çok saçma geliyor. Mesela Moghedien’e soruyorlar kapiyol nasıl yapılıyor diye, diyor onu sadece erkekler yapabilir. Bizim ergen kabuledilmisler ha yani böyle mi diyip kapiyol açıyor Rand bile Asmodean’dan eğitim almadan yapamamıştı.
Elayne binlerce yıldır kimsenin yapamadığı angrealleri seri üretime aldı vahiy yoluyla gelen bilgiyle.
Bilgeler kimse rüya aleminde gerçek bedenle yolculuk yapamaz diyor. Normal durumda bile kontrolü zayif olduğu evrende bir de okkalı bir dayak yediği gün Egvene rüya aleminde bedenen Salidar’a yolculuk yapıyor.
Nynaeve’i konuşmak bile sinirimi hoplatıyor. İki saniyede yalıtılmışlara şifa verdi.
Bütün bunlar 900 sayfa kitabın 3-5 bölümlük kısmında oldu.
Yok artık, bari birini sindireydim dedim
Bir de bu kapiyol olayı hikâyenin heyecanını kaçırıyor biraz. Her yere 2 saniyede gideceksem ve bunu dünkü ergenler bile yapabilecekse bunca ordu, savaş, entrika anlamsız kalıyor.
Şöyle bir ciltli edisyona başlamışlar;
Bunun devamını duyurmuşlar;
Allah affetsin ama hiç beğenmedim, böyle farklı farklı renklerle 15 kitabı rafta hayal edemedim Gözüme de fazla sade geldi.
Fiyatı 30 sterlinmiş, fiyat algım yerle bir olduğu için analizleyemedim ondan size attım Bizim ciltli kitaplar da bu baremlere yaklaştı zaten
.