Vakıf (Vakıf serisi okuma etkinliği-1. Kitap) ile başladığım birinci kitabı bitirdikten sonra dayanamayıp diğer ikisini okudum. Birden fazla okuma sırası olduğu için hangisiyle başlayacağıma bir türlü karar veremiyordum. Ama bu etkinlik sayesinde bir yerden başladığım etkinliği düzenleyenlere teşekkürler. 
Kitapları art arda okuduğum için nasıl başlayacağımı ve neyin sürpriz bozan olacağını tam olarak hatırlayamadığım için kitaplar hakkında genel bir yorum yapacağım. Öncelikle söyleyemeyeceğim sebeplerden dolayı bu kitap kapaklarını orijinal kapaklarına göre daha çok sevdim. Kitapların arka kapak yazılarını okumamanızı tavsiye derim. Bende ön söz ve arka kapak yazılarını okumaktan kaçınırım fakat ikinci kitapta arka yazıda bir cümleye denk geldim. Sürpriz bozan değil fakat okuma zevkini etkileyecek bir cümleydi.
Vakıf’ın ilk bölümleri çok güzel başlayarak devamında ne olacağı konusunda hep bir merak oluşturarak beni kendine bağladı. Sonradan farklı karakterlere geçeceğini beklemediğim için bir an “ne oldu şimdi?” sorusunu kendime sordum Kitaptaki kişilere çok güzel karakter özellikleri verilmiş. Üç kitap için de bu geçerli. Karakterleri tanımlarken detaylı ve yapmacık olmadan uzun uzun anlatıyor. Aslında sevmediğim noktalardan birisi de bu. Çok fazla karakter işin içine girince her birini uzun uzun anlatması çok güzelken, karakterlerin ölümü veya bölümün sonlarındaki olaylar çok çabuk bitiyor. Olayların giriş, gelişme aşaması çok iyi iken sonuç bölümleri çok hızlı bağlanıyor.
Vakıf kitabını okuduktan sonra ilk kitaptaki olayları unutmadan Vakıf ve İmparatorluk kitabına geçtim. Aynı tempo ve aynı güzellik ikinci kitapta da devam ediyor. Anlatılan olaylar arasında yıllar geçtiği için kitabın hangi yılda geçtiğini hangi olayları anlatacağını bilmeden başlamak güzeldi. Ben Vakıf kurulmadan önceki olayları anlatacağını beklerken tam tersi bir nesil sonrasında başladı olaylar. Buradaki sevmediğim şey ilk kitapta Büyücüler diye bahsedilen Vakıf üyelerinin Sihirbazlar olarak değişmesi oldu. Bakıldığında benzer gibi görünse de olağan dışı şeyler yapan kişilere sihirbaz yerine büyücü denmesi daha uygundu. . İlk kitaptaki eleştirdiğim şeyler bu kitapta yoktu.Karakterlerin motivasyonları yerinde ve anlaşılırdı. Fakat sebebini anlamadığım şekilde ilk bölümden sıkılmıştım. Zorlayarak okudum ve diğer bölümlerin böyle olmamasını umarak devam ettim. Buraya kadar anlattığım kısım Katırdan önceki kısımdı. Sonda söyleyeceğimi başta söylemek istiyorum. Katırın motivasyonunu tam anlayamadım açıkçası. Kendi gibi olmayanlara hükmetmek mi istiyordu, doğuştan kötü olarak mı doğdu anlamadım. Burada diğer kitaplar aklıma geldi. Anlayamadığım bu kısım diğer kitaplarda anlatılıyor belki de diyerek fazla üstünde durmadım. Katırı okumaya başlayınca Vakıf’ın başından beri eksik olan kısmı yani “Villain” olduğunu anladım ve Katır çok güzel uydu bu kısma. Katır haricinde diğer insanların onun güçlerini anlatması çok güzel bir yazım tarzıydı. Tadı damağımda kaldı diyebilirim. Düşmanca bir kişi geliyor ve Vakıf o kişi hakkında sadece söylenenleri duyuyor. İnsan mı mutant mı ondan bile emin değil tamamen kör bir şekilde onu beklemeleri çok hoştu. Bu kitap kapaklarını sevmem bu yüzdendi. Kitap kapağındaki soytarı benim hayal ettiğime hiç benzemiyordu ve soytarının Katır olduğunu öğrenince gözümde yine o soytarı canlanacaktı. İyi ki bu kapağı seçmişler. Kitabın sonu mükemmel bitti ve üçüncü kitaba daha heyecanlı başladım. 
İkinci Vakıf kitabı kafamdaki soruların cevabı olacak bir kitaptı. Bir nevi filmin son sahnesi. Bu kadar güzel başlayan bir hikayenin sonu acaba nasıl bitecekti? Asimov’un karakter ve bölüm gelişimindeki sonucu iyi bağlayamama eleştirim acaba bu kitap için de geçerli olacak mıydı? Üçüncü kitabın Katırla devam etmesine sevindim. İlk kitabın sevmediğim yanı buydu sanırım tek bir kişi hikayesi yerine birden fazla kişiyi tanıtarak hikaye gelişimi. Sonra kendime ‘ama öyle yapmasaydı evreni tam anlatamazdı’ diyorum. Belki de önce başlangıç kitabını okusaydım bu da sorun olmayacaktı. Ama girdik artık bir yola. Kitaba dönecek olursak bir hayal kırıklığım da burada oldu. Daha doğrusu ilk kitapta mıydı yoksa burada mı hatırlayamadım. Vakıf’ın çok çabuk düşmesi. Savaş kısımlarını daha uzun yazmasını isterdim Asimov’dan. Teknolojide ve bilimde üstün olan Vakıf’ın biraz daha direnerek Katır’a teslim olmasını bekliyordum. Ama tabi bu söylediklerim hikayenin güzelliğinin yanında önemsiz bir detay. Yukarıdaki soruların cevabını merak edenler için cevabı burada vereyim. Son kitap bölüm sonları gibi değil ve çok güzel bitti. Şimdi araya başka bir kitap aldım sonrasında Vakıf’a @SJack ile devam edeceğiz
Ekleme: Bu üç kitap için söylüyorum keşke şu şekilde olsaymış
1. Kitap = Vakıf ve Katıra olan kısım. Yani Vakıf ve Vakıf ve İmparatorluğun yarısı
2. Kitap = Katırın hikayesi. Vakıf ve İmparatorluğun kalan yarısı ve İkinci Vakıf’ın yarısı
3. Kitap = Arcady’nin hikayesi. Yani İkinci Vakıf’ın kalan kısmı.
Puanım : 9/10