Uzun zaman ittire kaktıra okuduğum Galileo Galilei’nin İki Büyük Dünya Sistemi kitabını 450. sayfada bıraktım.
Güneş merkezli evren modelini karşısındaki zırcahile anlatamaya çalışan bir karakter, zaten bahsettiğimiz zırcahil, bir de tarafsız moderatörlük yapan karakterimiz var. Papalığa karşı yazılmış bir kitap. Bilmiyorum belki o zamanlar yaşasam çok çekici gelirdi de Galileo o zamanlar düşüncelerini sirayet ettirebilmek için uzunda uzun yazmış sanırım. İlla meraklısı varsa okuyabilir. Ben sıkıldım.
Zamanına göre okusaydım okumaya devam ederdim ve puanım 7,5/10 olurdu. Ama artık kitabın içindeki her şeyi adımız soyadımız gibi biliyoruz. Devam etmeye pek gereksinim duymuyorum. Belki ileride boş zamanım olursa bitirebilirim.
Taşınma, tez, çeşitli ösym sınavları derken okumayı aksatmamaya çalışarak baya bir uzak kaldım bu başlıktan. Kitaplar arası biraz zaman olduğu için teker teker yazmak yerine topluca yazmam gerekir diye düşündüm.
Müthiş bir çizgi roman serisinin son cildini okumanın üzüntüsünü yaşıyorum. Seri baştan sona beni merak içinde bırakan, konusuyla bağlayan, değindiği noktalar itibariyle düşünmeye ve son cildin adı da olan "nedenler ve nasıllar"la kendimi sorgulamaya sürükleyen bir seri oldu. Tabi bu seri biterken tamamen tatmin olmuş bir şekilde okumayı sonlandırırken, “keşke bu böyle olmasaydı” dediğim yerler de oldu ama spoiler’a gireceği için bunlardan bahsetmek istemiyorum. Ama daha defalarca tekrar okuyacağım bir seriye kavuştuğum için mutluyum. Tekrar okumak için sabırsızlanıyorum.
Diğer kitap Yerdeniz serisinin 4. kitabı olan “Tehanu”. Kalemini çok beğendiğim Ursula K. Le Guin ablanın güzel bir kitabı daha. Seriyi tek cilt olan Metis baskısından okuyorum. Okurken, tek cilt olmasından dolayı kalın bir kitapla uğraşmanın sıkıntısı haricinde herhangi bir sorun yaşamadım. Yine akıcı, yine güzel bir öykü anlatıyor bize Ursula Hanım.
Diğer bir kitap ise araştırma-söyleşi türünde bir kitap olan “Dersim’in Kayıp Kızlar”. Romanlar arasına dinlenme amaçlı aldığım bir kitaptı bu. Merak ettiğim bir konu üzerine tanıkların dillerinden aktarılmış bir çok hayat hikayesine şahit oluyorsunuz. Tabi acılar, ayrılıklar ve dönemin içinde bulunduğu durumdan en çok etkilenen masum küçük çocukların başından geçenler. İlgisi olanın beğeneceği, böyle tarz kitapları beğenmeyenlerinde görmezden gelmesi gereken bir araştırma kitabı.
Son olarak Stephen King’in meşhur kitabı “İt” kitabı. 1212 sayfalık dev gibi görünen ama okuyunca nasıl geçtiğini anlayamayacağınız bir kitap. Elbette bitirmesi uzun sürdü ama bunun sebebi kalın bir kitap olması değil, okurken aşırı gerilmemdi. İlk defa bir kitapta gerilerek, hatta kitabın kapağında bulunan palyaçonun o korkunç yüzünü görmek istemediğimden kitabı ters indirerek bulundurdum odamda. O derece gerildim yani Yeni çekilen iki filmi de izlediğimden hikayeye hakimdim ama kitabı bambaşka bir şeymiş. Filmde izlerken bir saniye bile gerilmeyen ben, kitabı okurken, evde de tek olduğumdan, sık sık arkayı, yanı, sağı solu kontrol ederken buldum kendimi. Yine harika bir iş başarmış King abi. Tebrik ederim
İşsizliği, çaresizliği ve Çarlık zamanı Rus halkının durumunu başarılı bir şekilde anlatan bir oyun kaleme almış Gorki. Kitap, okuduğum en iyi oyun olmasa da okuduğum en iyi Rus oyunu oldu.
Tam bir gizem kitabı ve bu gizem katlanarak kitabın sonuna kadar devam ediyor. Böyle iyi düşünülüp planlanmış ve merak unsurunu sonuna kadar zorlamış bir kurguya yakışabilecek en iyi sonu yazmış Turton.
Romanın ana konusu çözülmesi gereken bir cinayet olsa da hiçbir polisiye kitaba benzemiyor. Cinayeti çözmeye çalışan baş karakter dedektif ya da polis değil. Ve bu harika konu-kurgu-olay örgüsünün yanında yazar dil ve anlatımın çekiciliğinden hiç ödün vermemiş. Her cümle, her ifade, her konuşma kendi başına başarılı bir anlatıma sahip.
Her şeyiyle harika bir kitap okumuş oldum. Bu, yazarın ilk kitabıymış ve bu yıl bir kitabı daha çıkmış. Umarım kısa zamanda o da basılır.
Uzuuun bir aradan sonra okuduğum ilk kitap. Okuma grubunun bir parçası olarak seçmiştik. Oraya detaylı yazdım, buraya da kısaca değineyim. Benim için baştan sona tekdüze giden, beni hiç heyecanlandırmayan ve “bu muymuş Vakıf” dedirten bir kitap oldu. Dilerim diğer kitapları daha iyidir. Kitaba notum 6/10.
Ben onu Bilimkurgu konusunda, o da beni Fantastik konusunda motive ediyor. Beğenir beğenmez bir şey diyemiyorum. Çünkü ben de Fantastik kitaplara eh diyorum yeri geldiğinde.
@isos81 Bende Vakıf serisine bu kitapla başlasaydım böyle tepki verirdim herhalde. Türkçe ismini nasıl çevirdiler bilmiyorum ama ingilizce olarak Prelude The Foundation kitabından başlasaydınız bambaşka düşünürdünüz bence.
Genelde yazım sırası tavsiye ediliyor. Ben de bu kitaptan başladım ama beğendim kitabı. Prelude the foundation kitabından başlamak Star Wars’a ikinci üçlemeyle başlamak gibi olur denildiği için bu şekilde planladık. Ayrıca o kitabın baskısı yok bildiğim kadarıyla. @Pyrewrath, Çelik Mağaralar da keza Vakıf serisinden sonra tavsiye ediliyor genel olarak. Yanlış hatırlamıyorsam Asimov da yazım sırasını tavsiye ediyordu. Ayrıca yine bu kitap için de baskısı olmaması sorununu söyleyebiliriz.
Ben tesadüfen kronolojik olarak okumuş ve sonunda inanılmaz bir keyifle bitirmiştim seriyi. Hibrid okuma modellerine de baktım az önce ama aynı tadı alamayacağımı düşünüyorum. Asimov kronolojik olarak tavsiye ediyormuş The Complete Robot’tan başlayarak, aklıma gelmemişti ama Ben, Robot ile başlamak en güzeli olur. Spoiler vermeden açıklayamıyorum ama tüm olayların başlangıcından sonuna kadar okumak tercih edilesi geliyor bana.
Aşağıya bırakıyorum Asimov’un okuma sırası tavsiyesini.
The Author’s Note of Prelude to Foundation contains Asimov’s suggested reading order for his science fiction books:
The Complete Robot (1982) and/or I, Robot (1950)
Caves of Steel (1954)
The Naked Sun (1957)
The Robots of Dawn (1983)
Robots and Empire (1985)
The Currents of Space (1952)
The Stars, Like Dust (1951)
Pebble in the Sky (1950)
Prelude to Foundation (1988)
Note: Forward the Foundation (1993) was then unpublished, but would have followed Prelude.
Foundation (1951)
Foundation and Empire (1952)
Second Foundation (1953)
Foundation’s Edge (1982)
Foundation and Earth (1986)
Asimov’un diğer kitaplarına nazaran oldukça ağır buluyorum onu. Okur bilim kurgu meraklısı değilse Asimov’dan soğutabilir de Ama dediğiniz gibi tercih meselesi, eklenebilir en başa.
Tabii bu şekilde önerenleri de gördüm. Hatta olaylara hakim olunması bakımından öne çıkıyormuş. Lakin ben yine de yazım sırasına yakın, önerilen bir sıralamayı takip edeceğim ve külliyatı bitirdikten sonra yorumlayacağım. İlgili sıralama;
Etkinliğimiz özelinde ise baskısı olmadığı için diğer kitapların, Vakıf üç kitap şeklinde yapmıştık. Sadece bu üç kitap şeklinde de okunabiliyor nitekim. Tavsiyeniz için teşekkür ederim.
Bu arada bu muymuş diyen en az 4 arkadaşım var. Zevkler ve renkler…
Tövbe de!
Okuma sırasına @Okuryorum karar verdi. Biz bir giriş yapalım da sonrasına bakarız diye düşündük. Diskdünya serisinde de böyle oldu. En olmayacak okuma sırasına göre başladık, başımıza geleceği biliyorduk ama bence doğru yaptık.
Biliyorum tabi, farkındayım. Hele bir okuyun da kısmını da “Umarım çıkar da bir an önce okursunuz” maksadı ile yazdım.
Ama yine de beklentileri arşa taşımamak lazım, zira gerçekten tanıdığım 3 4 kişi var seriyi sevmeyen ya da işte karakterler ile bağlantı kuramadığını söyleyen ki onlar da fantastik ve bk konusunda çok iyiler. O yüzden zevkler ve renkler yazdım, belki gerçekten de bu muymuş dersiniz
Yeni çekilen iki filmi de izlediğimden hikayeye hakimdim ama kitabı bambaşka bir şeymiş. Filmde izlerken bir saniye bile gerilmeyen ben, kitabı okurken, evde de tek olduğumdan, sık sık arkayı, yanı, sağı solu kontrol ederken buldum kendimi. Yine harika bir iş başarmış King abi. Tebrik ederim 
Beğenir beğenmez bir şey diyemiyorum. Çünkü ben de Fantastik kitaplara eh diyorum yeri geldiğinde.
Bu muymuş Malazan 
