Bu kadar beğendikten sonra İkinci kitap hakkında da birşeyler yazayım.
Kitabın tamamı için SPOILER İÇERİR. Bitirmeden okumayın!
istediğim olmuş 
Sadece kelimeler için değil karakterler için de yapmaları iyi olmuş.
Birincinin sonunda Kan Yeminliler ile Orca’nın yolu kesişiyordu. Kitap da tam da burada bitmişti.
Bundan sonra birlikte hareket ederler diye düşünüyordum ama öyle olmadı. Bunun nedeni de Vol’un kaçırılması. Orca Breka’yı bulma yolunda devam ederlerken onlarda Vol için benzer amaçla yola çıktılar. Yine de Orka’ya yardımcı olacak ufak bir ekip oluştu birkaç kişinin katılımı ile.
Orca, Varg ve Elvar’a ek olarak bu kitapta Gudvar ve Biorr povları da eklenmiş.
Önceden dediğim gibi Biorr kısımlarından pek hazzetmedim ama Gudvar bölümleri çok keyifliydi. Hikayeye katkısı da epey fazla oldu.
Hayatta kalmayı beceren bir kişi olduğunu tekrar tekrar kanıtladı. Yine de son kitapta bu isteğimin gerçekleşmesini görmeyi umuyorum.
Biorr’un Rotta’nın soyu olması hareketlerine açıklık getiriyor. Seni hiç sevmedim Biorr, tanrını da sevmedim.
Böyle demişim ama ufak bir hata yapmışım son kısımda. Hundur olan değil de sedr cadısı olan Kraka idi kan yeminine bahsettiğim. Kaçarken kan yemini aklına gelmemişti sanırım ki sonrasında bedelini ödedi. Onun da sonu hain Biorr’un elinden geldi. Orca’nın amacına neredeyse ulaşmasını bozan da yine Bior oldu. Tabi Harek’in ispiyonculuğu var onun öncesinde. Maceranın en başında kaçırılan çocuğun böyle anda bunları yapacağı kimin aklına gelirdi. Orca tanıyana kadar o çocuk olduğunu bile unutmuşum onun.
Bu kitapda ben de bunu çok yaşadım. Özellikle Kan yeminliler bölümlerinde.
Yerinde ve doğru bir tahmin olmuş. Lik Rifa’ya karşı Elvar ekibi Ulfrir’i canlandırdı. Yanına da bonus olarak kızını kattılar. Yetmedi Helka grubu da gitti Orna’yı canlandırdı. Ama onunki pek uzun ömürlü olmadı! 3. kitap kapağı da finali Snaka’nın yapacağını gösteriyor gibi. Tanrıların geçmişi ile ilgili daha çok şey öğrenmiş olduk bu kitapta. Neredeyse unutuyordum! Bir de öldü bilinen Rotta çıktı partiler pozisyonda. Geçi yukarıda adını anmışım 
İlk kitapta bazı güzel aksiyon bölümleri vardı. Ölüm ittifakının Berserker avı sırasındaki trol kapışması, Orka’nın Dead Drenger hanı baskını, Kan Yeminlilerin Rotta’nın mekanındaki çatışması, Ölüm ittifakı ve Kuzgun besleyenler arasındaki Oskudred muharebesi… Burada Agnar’ın yaptığı Holmganga karşılaşması ve kapanıştaki Orca’nın berserk moda girişi ilk kitaptaki en epik sahnelerdi bence.
Bu kitapta aksiyonun çok daha fazlasını görmüş olduk.
Darl’daki Galdur kulesine Kan yeminliler ve Joramirin Druzhinasının eş zamanlı baskını ilginçti.
Joramir’in ekibinin saldırısı benim için sürpriz oldu. Şahini baskından önce görmüştük, sonrasında kulenin içinde de gözükmüştü ama ne bende ne de Skalk duruma uyanamadık. Durup dururken başına dert açtı kendini beğenmiş joramir, Kan yeminlileri de fazla küçümsedi sanırım. Burada Kan yeminlilerin Helka’nın kabul salonu baskını da epik bir andı.
Bu kısımda Skalk da hakettiğini aldı biraz. Kitabın sonunda Gudvar neredeyse işini bitiyordu. Helka’nın da devreden çıkmasıyla bakalım 3. kitapta onu görebilecek miyiz. Helka’dan bahsetmişken, onun sonu da benim için süpriz oldu. Darbe hiç beklenmediğim anda nispeten önemsiz ve arkaplanda bir karakter olan Sigrun’dan geldi.
Kan Yeminlilerin arayışı Grimhold’den Darl’a, oradan Liga’ya ve sonunda Iskıdan’a kadar devam etti. Iskidan’da onların gerçekten nasıl bir ekip olduğunu anlamış olduk. Darl’ın kalbinden bir Sedr cadısını galdurmanları perişan ederek rahatlıkla kaçıran Joramir’in savaşçılarını ezip geçtiler.
Varg için de ilginç durumlar mevcut, sürekli düşman toplamaya devam ediyor. Öldürdüğü Ejderha soyunun Ilska, Drekr ve Myrk’in babası olduğu ortaya çıktı. İlk kitapta öldürüp kaçtığı toprak sahibinin oğlu da peşine bir paralı asker grubu saldı. Kız kardeşinin akıbeti ile ilgili bir şeyler öğrendi ama ulaştığı isim de yine Drekr’ın ekibinde karşımıza çıktı. Sürekli kesişen hikayeler-yollar görüyoruz.
Svik de hikayelerine devam ediyor.
Elvar tarafında işler neredeyse hep yolunda gitti. Oskudred’den sağlam loot ile çıktılar. Önce Ölüm ittifak lideri olup, grubuna bir tanrı katıp sonrasında babasının karşısına çıktı. Buradaki sahne de baştan sona kitaptaki en güzel kısımlardan biriydi. Snakavik mevkibeyi durumuna geçince, berserkerleri, ordusu ve elinin altındaki tanrılar ile belki de Vigrid’deki en güçlü kişi pozisyonuna geldi.
Bu kitapta sonunda Orca ile de karşılaşmış oldular. Ama bu birliktelik kısa ve olaysız geçti. İlerde onları tekrar bir arada görmek isterim. Kitabın sonu bunu yalanlar gibi olsa da, Ufrirr tekrar karşılaşacağız kehanetinde bulunmuştu!
Ve Orca reis! Ak düşmüş saçları ile başta düşündüğümden daha yaşlıymış sanırım. Karşısındaki düşmanlar sürekli kocakarı şeklinde sesleniyorlardı - tabi boylarının ölçüsünü alıyorlardı sonrasında.
Hikayenin başındaki 3 grup ve yolculuktan, Kan yeminliler ve Ölüm ittifakı bu kitaptaki maceralarını mutlu sona erdirmişken, senin sonun bu şekilde olmamalıydı. İlk kitaptaki gibi kapanışı yine o yaptı, vurucu bir sonla. Umarım bunu da atlatırsın. Kurtulması için bir Deus ex machina gerekiyor gibi ama kabulümdür.
Son kitabın kapağı da gözüktü. Bakalım son kitapta Snaka ne şekilde ortaya çıkacak.
Umarım seneye bu zamana kalmadan okuyabiliriz.
