Merhaba arkadaşlar. Bendeniz bir Le Guin hayranıyım ve başka kimler var, yok görmek için böyle bir konu oluşturdum. Tanışmak, kaynaşmak, Le Guin ile olan ilk karşılaşmalarımızdan bahsetmek; fikirleri ve karakterini, bunların kitapları üzerindeki etkilerini konuşmak… kısacası Le Guin’i konuşmak istiyorum. Ama her konudan parça parça değil de bir konuyu bütün olarak ele almak, onu tanıma araçlarımız olan kitapları ayrı ayrı ele almak daha tatmin edici olacağından, şimdilik kendisi bir derya olan Le Guin’in sahilinde biraz dolanmak, Yerdeniz’e keşfe çıkmak yeterli diye düşünüyorum. Umarım keyifli bir sohbet olur.
“Sanırım Yerdeniz Büyücüsü’nün en çocuksu yanı konusu: Büyümek. Büyümek, benim yıllarımı alan bir süreç oldu; bu süreci otuz bir yaşımda tamamladım - ne kadar tamamlanabilirse; o yüzden de çok önemsiyorum. Çoğu genç de önemser. Ne de olsa esas işleri budur: Büyümek.” — Ursula K. Le Guin
Beni Yerdeniz Büyücüsü’nü okumaya iten şey Le Guin’in bu sözleri olmuştu. Büyümeye çalışan ben için güzel bir başucu kitabı olmuştu. Ve Le Guin’le böylece tanışmış oldum. Bilgece anlatımı ve dingin, sabırlı tutumuyla bana büyümenin ne demek olduğunu paragraf aralarından fısıldıyor gibiydi. Bağlanmamak elde değil
Böyle bir başlığın şimdiye kadar oluşturulmamış çok ilginç! Yerdeniz serisine başlamıştım ancak 3.kitabın yarısında kaldım. İlk iki kitabı çok güzeldi, yazarın derinden hissedilen feminen duruşu ve olayları anlatım tarzı çok özgündü. Bu başlığı görünce tekrar okumalıyım diye düşünmeye başladım, iyi ki açmışsınız. Ursula ve Yerdeniz dünyası gerçekten üzerine konuşmaya değer konular.
Açıkçası kitaptaki birçok yerde geçen kadınlık gururu, kadın psikolojisi, kadınlık bilmemneysi bunlar benim canımı çok sıkmıştı, bir süre sonra merak etmeye başlamıştım acaba fantastik bir seriyi mi okuyorum diye. 2.kitaptan sonra bu çok daha can sıkıcı hale geldi. Bitirdiysem sırf Ged için bitirmişimdir. Yoksa 2.kitaptan sonrasını kimseye önermiyorum zaman kaybı.
Aslına bakılırsa çoğu fantastik kitapta erkeklik gururu, erkeklik inadı, erkeklik taslama, yürek yemiş erkekler, erkek psikolojisi okuyoruz. Bu şekilde bakarsak hepsi vakit kaybı olur. Cinsiyet ayrımcılığı var.
Belki de doğru. Ama Yerdeniz serisinde bu o kadar çok gözümüze sokuluyor ki bir yerden sonra ‘‘Yeter artık ne kadınlıkmış arkadaş’’ dediğimi daha dün gibi hatırlıyorum. Belkide erkek olduğum için diğer kitaplardaki şeyler bana yabancı gelmiyor ve rahatsız etmiyor. Yerdeniz kitaplarındaki kadının kendi içinde hissettiği duygular neredeyse midemi bulandırıyordu. Harry Potter kitabından Ron’un söylediği gibi hiç kimse bu kadar çok duyguyu bir arada yaşayamaz. Yada yaşar mı ?
Bu sanırım iki tarafın hayata nasıl baktığıyla alakalı. Erkekler olaylara kadınlara göre daha farklı yaklaşıyor. Daha net, daha saldırgan, daha sert bir tutum içindeler. Kadınlar ise daha detaylı, daha çetrefilli, daha duygusal yaklaşıyorlar. Bu da genel olarak kitaplarda okumadığımız bir durum. Özellikle hemcinslerimi hep erkeklerin kaleminden okuduğumuz için erkeksi nitelik kazanıyorlar ister istemez. Çoğu kitapta bir kadının bu şekilde hareket etmesi biraz garip dediğim olmuştur. Karşı tarafı da biraz anlamaya çalışmak lazım. Benzeştiği yerler var ama çoğunca benzeşmiyoruz da aynı zamanda. Ataerkil bir sistem olduğu için ve her şey buna göre şekillendiği için genelde anaerkil hikayeler sıkıcı görünüyor çünkü alışkın değiliz böyle şeylere. Bu açıdan biraz sert bir yorum vakit kaybı. Yerdeniz serisi dünyayı biraz da bizim gözümüzden anlayın serisi. Bizi bastırmayın, yok saymayın, itelemeyin çünkü biz de bu dünyanın içindeyiz ve sizlerle birlikte yaşıyoruz. Bazı noktalarda fazla tutucu olduğunu da kabul ederim Ursula Le Guin’in. Burada bariz bir görüş savunusu var dediğim olmuştur. Misal Zaman Çarkı’ndaki anaerkil toplumlar neredeyse ataerkil toplumların sadece cinsiyet değiştirmişi. Her iki tataf da bana rahatsızlık vermişti. Çok keskin hatlara sahipti. Sanırım bu biraz da hayata ve kadına bakış açısıyla alakalı ama zaman kaybı olduğunu kesinlikle düşünmüyorum. Yerdeniz Öyküleri kısmında ben de kopmuştum fakat son kitapla gerçekten harika bir son yaptı benim gözümde.
Dizi olması biraz sıkıntılı. Le Guin kitapları olaylardan çok karakterlere odaklanıyor. Bu hikayeleri dizi yapmak zordur. Buna örnek olarak çizgi romanıyla hiç alakası olmayan the walking dead dizisini verebilirim. Bir türlü çıkamayan Vakıf uyarlaması da buna örnek. Vakıf’ın durumu daha da vahim. Çünkü onda bağlanabilecek kadar uzun gördüğün karakterler de yok. Yaklaşık her 3 öyküde bir karakterler değişiyor. Tek karakterin kahramanlığıyla dünya kurtulmuyor bunun yerine dünyayı korumak için ticaret, din, teknolojik üstünlük gibi şeyler kullanılıyor. Bu yüzden apple’ın da uyarlayabileceğinden şüpheliyim. Yerdeniz anime uyarlamasında az olay olduğu için üç ve dördüncü kitaplardan ortaya karışık yapmışlardı. Onların da sadece aksiyonlu bölümlerini almışlardı. Yani The Last Airbender filmindeki hatanın aynısını yapmışlardı. Yerdeniz kitapları Monster animesi gibi uyarlanırsa çok güzel olur. Monster mangası da daha çok diyalog ve karakterlere odaklanan durgun bir hikayeydi. Buna rağmen gereksiz aksiyon sahnesi uydurmadılar. Çünkü Naoki urasawa’nın onaylamadığı hiçbir bölüm yayınlanmıyordu. Le Guin öldüğünden direkt böyle yapılamaz ama çocuklarına onaylatılabilir. Bu durumda genel izleyici kitlesi tarafından beğenilmez ama kitapları okuyanlar çok beğenir. Ama bunu yapmazlar. Çünkü para kitapları sevenlerden değil genel izleyici kitlesinden geliyor.
Bence alışkanlıkla alakası yok, gerçekten çok sıkıcı.
Katılmıyorum.
Ne kadar adam varsa ejderha olup uçtu hayatımda gördüğüm en anlamsız sonlardan biriydi.
Hele Tenar: ‘‘Ormanda yürüyüşe çıktın mı Ged?’’
Ged:‘’ Daha değil.‘’
Bu neydi lütfen ??
Ben biraz yaşının genç olduğu ve bizlere karşı daha keskin görüşlere sahip olduğunu düşünüyorum. Dediğim gibi nasıl ki standart bir kitapta dişil karakterler gerçeklikten uzaksa Ursula’da da eril karakterler biraz gerçeklikten uzak. İkimizin de farklı bakış açısı var. Sabaha kadar kendimizi anlatsak bulacağımız tek ortak nokta “saygı” olacaktır. Ben saygı duyuyorum efendim. Size göre öyle görünmüş bir eser ve sizin gibi düşenenlere de aynı şekilde gelecektir. Bana ve benimle benzer görüşü paylaşanlara göre de güzel bir eser.
Henüz serinin 4 kitabını okumuş olmama rağmen aşırı derecede sevmediğimi belirtmek isterim.Dünyası hoşuma gitti fakat karekterler arası diyaloglar beni içine çekemedi seride.Gerçi 3 5 sene sonra yeniden okumayı düşünüyorum zira bazı kitapları tekrar okuyunca seviyorum.Yine de güzel bir seri.Evet belirtmek istediğim şeyler bunlardı şimdi sessizce kabuğuma çekileceğim iyi günler .
İlginç bir şekilde, ergenliği shounen manga okuyarak geçen ve dövüşmekten keyif alan benim en sevdiğim ve karakterlerini en gerçekçi bulduğum fanstastik seri oldu.
Özellikle karakterleri bence muazzam. Hepsinin her hareketi hangi motivasyonla yaptığını hissedebiliyorsunuz. Hikayenin kurgusu ve harita kullanımı mükemmel.
Ben açıkçası Yerdeniz’e denk olabilecek başka bir fantastik seri bilmiyorum. Arkasından gelen serilere öncül olduğu halde (Kral Katili Güncesi gibi) hala geçilememiş durumda. ( Yüzüklerin Efendisi’nin aksine)
Sanki sevmiyormuşsun izlenimine kapılmışım ben. Neden böyle bir izlenime kapılmışım acaba? Belki de genel yorumlarına çok denk geliyorum, bu sebeple olabilir. Neyse sonunda ortak bir noktamız oldu.
Kesinlikle katılıyorum ama olsun. Bir ucundan tutabilmek de güzel. Karşıt görüşler de iyi oluyor. İnsan düşünüp tartabiliyor. Sonuçlar pek değişmese de nadiren değişiklik olduğu da oluyor ya da biraz şekil değiştirdiği.
Belki de genel yorumlarına çok denk geliyorum, bu sebeple olabilir. Neyse sonunda ortak bir noktamız oldu. 
